موانع آموزش به بیمار از دید بیماران و پرستاران

Abstract

مقدمه و هدف :آموزش به بیمار از حقوق اساسی بیماران می باشد. موانع زیادی مانند اضطراب ، درد ، بی اطلاعی از فواید آن،عدم همکاری بیمار ، کمبود نیروی انسانی و وقت ، کمبودآگاهی و مهارت پرستاران ،عدم علاقه پرستاران به آموزش به بیمار وعوامل مدیریتی در اجرای آن وجود دارد، با توجه به اهمیت مسئله ، مطالعه موانع آموزش به بیمار از دید بیماران بستری و پرستاران شاغل و مقایسه آنها ضروری به نظر می رسد. روش کار : پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی – تحلیلی بوده و کلیه پرستاران شاغل به تعداد50 نفر به صورت سرشماری و به همان تعداد بیمار بستری به صورت نمونه گیری آسان انتخاب شدند ، داده ها با استفاده از پرسشنامه و به روش مصاحبه و پرسش جمع آوری گردید و برای تجزیه وتحلیل آماری از آزمون های تی و کای دو استفاده شد. نتایج : میانگین سنی بیماران 37 و پرستاران 34 سال بود . از دیدگاه بیماران بستری بیشترین موانع ، کم سوادی بیماران (42 درصد)، عدم آگاهی بیماران از حقوق خود (40درصد )، کمبود منابع آموزشی (50درصد )نامناسب بودن محیط آموزشی (54 درصد)، کمبود بودجه (68 درصد )، کمبود فضای آموزشی (64 درصد )، اهمیت ندادن مدیران به آموزش به بیمار (56 درصد ) بود. از دیدگاه پرستاران شاغل بیشترین موانع ، عدم آگاهی بیماران از حقوق خود (58 درصد )، فقدان علاقه بیمار به تغییر رفتار (50 درصد)، وظایف زیاد پرستاران (94 درصد )، کمبود نیروی انسانی (88 درصد )، کمبود بودجه( 68 درصد )، کمبود فضای آموزشی (62 درصد )، اختلاف نظر بین متخصصین (42 درصد )بود. نتیجه نهایی :یافته ها در مورد موانع مربوط به بیمار ، در خصوص ، عدم همکاری بیمار و عدم پذیرش آموزش از سوی بیمار بین پرستاران وبیماران با استفاده از آزمون تی اختلاف معنی دار آماری را نشان داد. در مورد موانع مربوط به پرستار ، وظایف زیاد پرستاران بین پرستاران و بیماران با استفاده از آزمون تی اختلاف معنی دار آماری نشان داد.