تأثیر برنامه خودمراقبتی مبتنی بر الگوی اورم بر بهبود توان خودمراقبتی بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش

Abstract

مقدمه: سرطان کولورکتال از سرطان های شایع دستگاه گوارش محسوب می شود. با توجه به این که مهمترین علت مرگ و میر این بیماران به دلیل کاهش توان خود مراقبتی می باشد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر الگوی خودمراقبتی اورم بر توان خودمراقبتی این بیماران می باشد.

روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی می باشد، که بر روی 70 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا کرمانشاه در سال1394 انجام شد. روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری در دسترس بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه پژوهشگر ساخته "بررسی توان خودمراقبتی" بودند. پس از گردآوری اطلاعات لازم، برنامه مراقبتی بر اساس الگوی خودمراقبتی اورم برای بررسی آگاهی، مهارت و توان خودمراقبتی در در دوگروه آزمون و کنترل انجام شد وپس از 2 ماه مداخله مجددا میزان توان خود مراقبتی در بیماران اندازه گیری شد.

یافته ها: میزان آگاهی، مهارت و توان خودمراقبتی در بیماران قبل از انجام مداخله در حد متوسط و پایین قرار داشت و همچنین تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد (05/0≤p)، اما بعد از انجام مداخله موارد ذکر شده به مقدار متوسط رسید (05/≥0p). آزمون ویلکاکسون نشان دهنده موثر بودن اجرای الگوی اورم در این بیماران بود(001/0P=).

نتیجه گیری: بکارگیری الگوی خودمراقبتی اورم، به عنوان روشی جهت افزایش میزان آگاهی، مهارت و توان خودمراقبتی در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال می شود. لذا پیشنهاد می شود جهت افزایش توان خود مراقبتی این بیماران به عنوان یک مداخله پرستاری استفاده شود.