پیش‌بینی تنش‌های روانی براساس ادراک دشواری کار، سرسختی شغلی و معنویت در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهرستان ملایر

Abstract

مقدمه: پرستاران به‌عنوان بزرگ‌ترین گروه ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی باید از سلامت روانی مطلوبی برخوردار باشند تا بتوانند مراقبت‌ها را به شکل مطلوب به مددجویان ارائه دهند. ازاین‌رو این پژوهش باهدف پیش‌بینی تنش‌های روانی براساس ادراک دشواری کار، سرسختی شغلی و معنویت در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهرستان ملایر انجام شد.

روش کار: پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهرستان ملایر در سال 1395 بودند که 115 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته‌شده، پرسشنامه تنش روانی (PSQ)، مقیاس دشواری کار، پرسشنامه سرسختی شغلی (OHQ) و مقیاس تجارب معنوی روزانه (DSES) بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیری گام‌به‌گام و نرم‌افزار 22SPSS- استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین ادراک دشواری کار، مؤلفه چالش از سرسختی شغلی و معنویت با تنش‌های روانی وجود داشت (0/01 >p)؛ اما رابطه معناداری بین مؤلفه‌های کنترل و تعهد از سرسختی شغلی با تنش‌های روانی وجود نداشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ادراک دشواری کار، مؤلفه تعهد از سرسختی شغلی و معنویت توانستند درمجموع 59/7% از واریانس تنش‌های روانی را تبیین نمایند؛ اما مؤلفه‌های کنترل و چالش از سرسختی شغلی توان پیش‌بینی تنش‌های روانی را نداشتند.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش، می‌توان آموزش و مداخله در بهبود ادراک دشواری کار، مؤلفه‌ی تعهد از سرسختی شغلی و معنویت پرستاران را به‌عنوان یک روش مؤثر در کاهش تنش‌های روانی آنان پیشنهاد داد.