| dc.contributor.author | صادقی, امیر | fa_IR |
| dc.contributor.author | صمصامی, طیبه | fa_IR |
| dc.contributor.author | بیک مرادی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | مقیم بیگی, عباس | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T03:38:33Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T03:38:34Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T03:38:33Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T03:38:34Z | |
| dc.date.issued | 2016-06-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-03-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صادقی, امیر, صمصامی, طیبه, بیک مرادی, علی, مقیم بیگی, عباس. (1395). رابطه سبک رهبری سرپرستاران با پیامد های رهبری. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 24(1), 39-49. doi: 10.20286/nmj-24016 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2676-5748 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.20286/nmj-24016 | |
| dc.identifier.uri | http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-1494-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/517939 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: انتخاب شیوه رهبری مناسب توسط سرپرستاران علاوه بر بهبود عملکرد آنها میتواند افزایش رضایت شغلی پرستاران و در نتیجه تحقق اهداف سازمانی را بدنبال داشته باشد. این مطالعه تلاشی برای تعیین سبک رهبری سرپرستاران از دیدگاه پرستاران و بررسی رابطه آن با پیامد های رهبری در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد.
روش کار: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی که در سال 1394 انجام شد، جامعه پژوهش کلیه پرستاران مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان (N = 950) بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای از نوع نسبتی تعداد 360 نفر از پرستاران شاغل بعنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه چند عاملی رهبری بس و اولیو بود. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS به وسیله آزمون های توصیفی و استنباطی انجام شد.
یافته ها: نتایج بیانگر این بود که سرپرستاران از ترکیبی از سه سبک رهبری تحول آفرین، عملگرا و عدم مداخله استفاده می کردند. همچنین نتایج نشان داد که مؤلفه های انگیزش الهامی (001/0, P < 89/0r = )، نفوذ آرمانی (001/0, P < 89/0 r =)، ملاحظه فردی (001/0 P <) و رهبری عدم مداخله (001/0, P < 71/0r = ) با اثر بخشی رهبری رابطه معنی داری داشتند، همچنین مؤلفه های ملاحظه فردی (001/0, P < 83/0r = )، نفوذ آرمانی (001/0, P < 85/0r = )، مدیریت بر مبنای استثنای فعال (001/0, P < 84/0r = ) و مدیریت بر مبنای استثنای غیر فعال (001/0, P < 35/0r =) با رضایت شغلی رابطه معنی داری داشتند.
نتیجه گیری: لازم است سرپرستاران به تقویت مؤلفه های پنج گانه سبک رهبری تحول آفرین و مؤلفه پاداش اقتضایی از سبک رهبری عملگرا در رفتار های مدیریتی خود تلاش نمایند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 289 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Avicenna Journal of Nursing and Midwifery Care | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.20286/nmj-24016 | |
| dc.subject | سبک رهبری | fa_IR |
| dc.subject | پیامدهای رهبری | fa_IR |
| dc.subject | پرستاران | fa_IR |
| dc.subject | پرستاری | fa_IR |
| dc.title | رابطه سبک رهبری سرپرستاران با پیامد های رهبری | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.citation.volume | 24 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 39 | |
| dc.citation.epage | 49 | |
