بررسی میزان شیوع اختلالات تیروئیدی در خانم‌های باردار شهر همدان

Abstract

مقدمه: پژوهش‌های مختلف ثابت کرده‌اند که اختلالات تیروئیدی مادر در دوران بارداری عوارض زیادی دارد. در دستورالعمل‌های کنونی هنوز توافقی مبنی بر غربالگری عمومی در همه خانم‌های باردار و یا فقط در افراد دارای فاکتورهای خطر، وجود ندارد. بر این اساس این پژوهش به بررسی فراوانی اختلالات تیروئید در خانم‌های باردار پرخطر و کم‌خطر می‌پردازد. روش کار: در پژوهشی مقطعی طی بازه زمانی سال‌های ۹۶-۹۵، به صورت سرشماری، از میان همه خانم‌های باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهر همدان، که برای اولین ویزیت بارداری در سه‌ماهه نخست به آزمایشگاه مرکز بهداشت مراجعه کرده بودند، ۸۵۲ نفر انتخاب و بررسی شدند. بر اساس شرح‌حال و معاینه تیروئید در دو گروه پرخطر و کم‌خطر قرار گرفتند و سپس تست‌های تیروئیدی، آنتی TPO و آنتی‌بادی در همه آنها اندازه‌گیری و اختلالات تیروئید بررسی شد. یافته‌ها: از ۸۵۲ نفر ۲۶/۵% هیپوتیروئید تحت بالینی، ۱/۲% هیپوتیروئیدی آشکار، ۰/۵% هیپرتیروئیدی آشکار و ۰/۲% هیپرتیروئید تحت بالینی داشتند. ۲۵/۶% در گروه پرخطر و ۷۴/۴% در گروه کم‌خطر قرار گرفتند. در گروه پرخطر ۳۷/۴% و در گروه کم‌خطر ۲۵% دچار بیماری تیروئید بودند ( ۰/۰۰۱ > P). آنتی‌بادی ضد‌تیروئید پروکسیداز در ۱۱% از افراد مثبت و در ۸۹% منفی بود. نتیجه‌گیری: کم‌کاری تیروئید در خانم‌های باردار شایع است و اگر غربالگری صرفاً در گروه‌های پرخطر انجام شود ۲۵% افراد با اختلالات هیپوتیروئید آشکار و تحت بالینی تشخیص داده نمی‌شوند؛ ضمن این‌که برای تعیین دقیق فراوانی اختلالات تیروئیدی باید به‌دنبال معیارهای جدیدتر و مؤثرتری بود.