نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorانصاری جابری, علیfa_IR
dc.contributor.authorزارعی فتح آبادی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorمهدی پور, علیfa_IR
dc.contributor.authorنگاهبان بنابی, طیبهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T03:37:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T03:37:13Z
dc.date.available1399-08-22T03:37:13Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T03:37:13Z
dc.date.issued2019-03-01en_US
dc.date.issued1397-12-10fa_IR
dc.identifier.citationانصاری جابری, علی, زارعی فتح آبادی, علیرضا, مهدی پور, علی, نگاهبان بنابی, طیبه. (1397). تأثیر حضور اعضای خانواده آموزش‌دیده بر میزان اضطراب بیماران تحت اعمال تهاجمی بخش اورژانس: یک کارآزمایی بالینی. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 27(5), 335-343. doi: 10.30699/ajnmc.27.5.335fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30699/ajnmc.27.5.335
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2014-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/517797
dc.description.abstractمقدمه: امروزه علی‌رغم تمرکز بر پروسیجرهای مراقبت خانواده‌محور، شناخت کمی در مورد درک بیماران بزرگ‌سال از حضور اعضای خانواده در زمان مراقبت‌های اورژانسی و روش‌های تهاجمی وجود دارد. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر حضور و آموزش قبل از حضور اعضای خانواده بر میزان اضطراب بیماران تحت پروسیجر‌های تهاجمی پرستاری بستری در بخش اورژانس طراحی شده است. روش‌کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شده، ۹۰ نفر از بیماران تحت اعمال تهاجمی و اعضای خانواده آنها بر اساس معیار‌های ورود، انتخاب و به روش تصادفی کمینه‌سازی در سه گروه ۳۰ نفره (با حضور اعضای خانواده آموزش‌دیده، با حضور اعضای خانواده آموزش‌ندیده و بدون حضور اعضای خانواده) قرار گرفتند. اضطراب بیماران با استفاده از پرسش‌نامه اشپیلبرگر قبل و بعد از اعمال تهاجمی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با نسخه ۱۶ نرم‌افزار SPSS و نیز آزمون‌های مجذور کای، کروسکال والیس، تی‌زوجی و ANOVA در سطح معنی‌داری ۰/۰۵ تحلیل شد. یافته‌ها: سه گروه از نظر ویژگی‌های جمعیت‌شناختی بیماران و اعضای خانواده همسان بودند. هر سه گروه در مرحله بعد از مداخله میانگین نمره اضطراب پایین‌تری نسبت به قبل از مداخله داشتند (۰/۰۰۱=P). در مقایسه بین‌گروهی، تفاوت معنی‌داری بین میانگین و انحراف‌معیار نمره اضطراب قبل (۰/۱۳۱=P) و بعد از مداخله (۰/۳۰۹=P) مشاهده نشد. نتیجه گیری: حضور اعضای خانواده و دریافت آموزش قبل از حضور نتوانست از اضطراب بیماران تحت پروسیجرهای تهاجمی پرستاری بکاهد. لازم است جنبه‌های مختلف موضوع حضور خانواده حین اجرای پروسیجرهای تهاجمی در مطالعات بعدی مدنظر محققین قرار بگیرد.fa_IR
dc.format.extent409
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30699/ajnmc.27.5.335
dc.subjectاضطرابfa_IR
dc.subjectاعمال تهاجمیfa_IR
dc.subjectحضور اعضای خانوادهfa_IR
dc.subjectمراقبت بیمارمحورfa_IR
dc.subjectمراقبت خانواده‌محورfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتأثیر حضور اعضای خانواده آموزش‌دیده بر میزان اضطراب بیماران تحت اعمال تهاجمی بخش اورژانس: یک کارآزمایی بالینیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue5
dc.citation.spage335
dc.citation.epage343


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد