نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorابراهیمی دهکردی،, مسیحfa_IR
dc.contributor.authorرضوی, سید سجادfa_IR
dc.contributor.authorمؤمن زاده*, سیروسfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T02:45:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T02:45:35Z
dc.date.available1399-08-22T02:45:34Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T02:45:35Z
dc.date.issued2010-03-01en_US
dc.date.issued1388-12-10fa_IR
dc.identifier.citationابراهیمی دهکردی،, مسیح, رضوی, سید سجاد, مؤمن زاده*, سیروس. (1388). مقایسه تأثیر سداتیو مخلوط‌های پروپوفول- فنتانیل و پروپوفول– میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال. پژوهش در پزشکی, 34(1), 41-47.fa_IR
dc.identifier.issn1735-5311
dc.identifier.issn2008-0506
dc.identifier.urihttp://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-729-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/512343
dc.description.abstractچکیده سابقه و هدف: با توجه به روند رو به رشد اعمال جراحی ناحیه حنجره و نیاز به محافظت از راه هوایی در حین و بعد از عمل و وجود رژیم های درمانی مختلف برای ایجاد سدیشن، دو رژیم پروپوفول- میدازولام و پروپوفول- فنتانیل در اعمال جراحی میکرولارنژیال مقایسه شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 40 بیمار که به طور مستمر مراجعه و تحت عمل جراحی میکرولارنژیال قرار گرفته بودند و جزء گروه ASA I- II بودند، در دو گروه اتفاقی قرار گرفتند. در کلیه بیماران پروپوفول با دوز 5/0 میلی گرم در کیلوگرم به صورت بولوز و سپس 50 میکروگرم در کیلوگرم دردقیقه انفوزیون وریدی استفاده گردید. در یک گروه به همراه پروپوفول از میدازولام به میزان 03/0 میلی گرم در کیلوگرم و در گروه بعدی از فنتانیل به میزان 2 میکرو گرم در کیلوگرم بصوررت بولوز استفاده شد. تاثیر دو دسته دارو در ایجاد سدیشن توسط طبقه بندی Ramsay مورد بررسی قرار گرفت. نیاز به دوز اضافه، فشارخون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن خون شریانی و همچنین زمان ریکاوری و عوارضی همچون تهوع و استفراغ و یادآوری خاطرات زمان عمل در بیماران بررسی شد. یافته ها: افراد دو گروه از نظر تعداد، سن، جنس، علایم حیاتی قبل از عمل، نیاز به دوز اضافه پروپوفول، فشار خون سیستولی و متوسط فشارخون سیستولی حین لارنگوسکوپی اختلاف معنی داری با هم نداشتند (NS). اما متوسط فشارسیستولی 1 دقیقه بعد از قطع لارنگوسکپی در گروه میدازولام سریع تر به حد پایه نزدیک می گردید (01/0>p). متوسط تعداد ضربان قلب متعاقب قطع تحریک در گروه فنتانیل زودتر به حد پایه نزدیک می شد؛ هم چنین افت ضربان قلب با تجویز فنتانیل بیشتر بود (02/0>p). متوسط اشباع اکسیژن خون شریانی در هنگام لارنگوسکوپی در گروه فنتانیل افت بیشتری را نشان داد (05/0>p). زمان هوشیاری در گروه میدازولام سریع تر بود (01/0>p). شیوع تهوع استفراغ در گروه فنتانیل بیشتر و آمنزی در گروه میدازولام به نحو چشم گیری شایع تر بود (01/0>p). نتیجه گیری: رژیم پروپوفول- میدازولام به همراه بلوک حنجره ای و بی حسی ناحیه ای نه تنها از ریکاوری سریع تر و با یادآوری خاطرات نامطلوب کمتری برخوردار است، بلکه از افت اشباع اکسیژن شریانی در هنگام لارنگوسکوپی نسبت به گروه پروپوفول- فنتالین بهتر جلوگیری می نماید. واژگان کلیدی: سدیشن، جراحی میکرولارنژیال، پروپوفول، میدازولام، فنتانیل.fa_IR
dc.format.extent436
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش در پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofPejouhesh dar Pezeshki (Research in Medicine)en_US
dc.subjectواژگان کلیدی: سدیشنfa_IR
dc.subjectجراحی میکرولارنژیالfa_IR
dc.subjectپروپوفولfa_IR
dc.subjectمیدازولامfa_IR
dc.subjectفنتانیل.fa_IR
dc.subjectبیهوشی و مراقبت های ویژهfa_IR
dc.titleمقایسه تأثیر سداتیو مخلوط‌های پروپوفول- فنتانیل و پروپوفول– میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیهوشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume34
dc.citation.issue1
dc.citation.spage41
dc.citation.epage47


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد