مقایسه تاثیر پروپوفول- فنتانیل و کتامین- فنتانیل بر علایم حیاتی، آرامش و بیدردی بیماران کاندید کارگذاری کاتاتر پرمکت
(ندگان)پدیدآور
ساجدی*1،, پروینیراقی1،, احمدبیگی2،, علی اکبررضایی3،, مهینمهرابی کوشکی4, علینوع مدرک
Textپژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
چکیده
سابقه و هدف: کاتاترهای کاف دار ورید مرکزی، یکی از راه های جایگزین ، به منظور دست یابی دایمی عروقی برای دیالیز در بیمارانی است که استفاده از فیستول شریانی- وریدی طبیعی در آنان مقدور نیست. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه ایجاد آرامش و بی دردی با دو روش آرام بخشی پروپوفول- فنتانیل و کتامین- فنتانیل در بیماران کاندیدی کارگذاری کاتاتر پرموکت بود.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 51 بیمار کاندید کارگذاری کاتاتر پرموکت، درسه گروه تزریق پروپوفول- فنتانیل، کتامین- فنتانیل وگروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان درد بیماران در شروع عمل بر اساس معیار Ambesh score و میزان آرامش بیماران بر اساس Ramsay score در دو زمان شروع عمل و ورود کاتاتر به قلب مورد بررسی قرار گرفت. میزان رضایت مندی بیمار در اطاق بهبودی، با استفاده از معیار کیفی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، t-test ، آنالیز واریانس، آزمون کروسکال والیس و آنالیز واریانس دو طرفه تحلیل شدند. مقادیر 05/0>p از نظر آماری معنی دار تلقی شد.
یافته ها: تعداد ضربان قلب، فشار خون سیستولی و دیاستولی و تعداد تنفس در بعضی از زمان ها درسه گروه اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). توزیع فراوانی درد در شروع عمل، اختلاف معنی داری بین سه گروه داشت (001/0=p). اختلاف معنی داری بین 3 گروه در میزان آرامش، هم در زمان شروع عمل و هم در زمان ورود کاتاتر به قلب، مشاهده شد (001/0>p). در گروه پروپوفول، بیماران ازرضایت مندی بالاتری برخوردار بودند (001/0=p).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که هر دو روش آرام بخشی پروپوفول- فنتانیل و کتامین- فنتانیل در ایجاد سدیشن وبی دردی بیماران موثرندند. همچنین پروپوفول نسبت به کتامین از نظر ثبوت علایم حیاتی، آرامش بهتر و رضایت مندی بیماران ارجحیت داشت.
واژگان کلیدی: پرم کت،آرام بخشی، نارسایی کلیوی، پروپوفول، کتامین، مانیتورینگ و مراقبت بیهوشی از بیمار.
کلید واژگان
واژگان کلیدی: پرمکتآرامبخشی
نارسایی کلیوی
پروپوفول
کتامین
مانیتورینگ و مراقبت بیهوشی از بیمار.
بیهوشی و مراقبت های ویژه
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2010-03-011388-12-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیشاپا
1735-53112008-0506




