بودجه تحقیقات و رشد اقتصادی در ایران: رویکرد مارکوف سوئیچینگ

Abstract

p dir=RTLspan style=font-family:b zar;span style=font-size:10.0pt;اهمیت و نقش تحقیق و توسعه (/span/spanspan dir=LTRRD/spanspan style=font-family:b zar;span style=font-size:10.0pt;) در رشد و توسعه اقتصادی کشورها هم به لحاظ نظری و هم به لحاظ تجربی مورد بررسی و تأیید محققان قرار گرفته است و می/span/spanspan style=font-size:10.0pt;‌/spanspan style=font-family:b zar;span style=font-size:10.0pt;توان گفت که لازمه ورود به بازارهای جهانی و توسعه صنایع پیشرفته در هر کشور، محور قرار دادن تحقیقات اعم از بنیادی و کاربردی است.nbsp; هدف از این مقاله بررسی اثر سهم بودجه تحقیقات از تولید ناخالص داخلی بر رشد اقتصادی ایران طی دوره 1348-1391 است. بدین منظور با استفاده از مدل تونالی (2016) و تصریح آن به‌صورت مدل مارکوف سوئیچینگ، مدل رشد اقتصادی ایران با تأکید بر عامل quot;نسبت بودجه تحقیقات به تولید ناخالص داخلیquot; برآورد گردید. نتایج برآورد مدل نشان می/span/spanspan style=font-size:10.0pt;‌/spanspan style=font-family:b zar;span style=font-size:10.0pt;دهد نسبت بودجه تحقیقات به تولید ناخالص داخلی تأثیری مثبت و معنی/span/spanspan style=font-size:10.0pt;‌/spanspan style=font-family:b zar;span style=font-size:10.0pt;دار بر رشد اقتصادی کشور داشته است. نتایج مدل همچنین نشان داده است که رشد اقتصادی در ایران دارای دو رژیم است یک رژیم با میانگین و واریانس بیشتر (رژیم رشد بالا) و یک رژیم با میانگین و واریانس کمتر (رژیم رشد پایین) که دوره ماندن در رژیم رشد پایین بیشتر از دوره ماندن در رژیم رشد بالا بوده است. نهایتاً برگرفته از نتایج تحقیق پیشنهاد می/span/spanspan style=font-size:10.0pt;‌/spanspan style=font-family:b zar;span style=font-size:10.0pt;شود سهم بودجه تحقیقات از تولید ناخالص داخلی افزایش یابد و در کنار آن بودجه تحقیقات به‌صورت هدفمند صرف تحقیقات کاربردی و سودمند برای تقویت تولید ملی به‌خصوص محصولات با فناوری بالا و دانش بنیان شود./span/spanbr nbsp;/p