نرخ‌های ورود به بیکاری و یافتن شغل در اقتصاد ایران

Abstract

تئوری جست‌وجو و تطبیق در اقتصاد ایران تاکنون به‌صورت کمی مورد بررسی قرار نگرفته است و تحقیق حاضر اولین کار کمی در این زمینه است. سنگ بنای شروع کارهای کمی در حوزه جست‌وجو و تطبیق در بازار نیروی کار، محاسبه نرخ‌های‌ ورود به بیکاری و یافتن شغل است چرا که این دو نرخ، پارامترهای تابع مهمی به نام تابع تطبیق هستند که این تابع یکی از مؤلفه‌های اصلیِ تئوری تطبیق محسوب می‌شود. در تحقیق حاضر ابتدا، احتمال اینکه یک کارگرِ بیکار شغلی پیدا کند و همچنین احتمال اینکه یک کارگرِ شاغل، شغلش را از دست دهد محاسبه شده و سپس با استفاده از این دو احتمال به محاسبه نرخ‌های ورود به بیکاری و خروجِ از آن می‌پردازیم. از داده‌های فصلی در بازه بهار 84 تا تابستان 93 استفاده شده و تخمین‌ها با استفاده از نرم‌افزار متمتیکا (5) انجام گرفته‌است. در این تحقیق این نتیجه حاصل می‌شود که هر دو نرخ مورد بحث در نوسانات بیکاری سهیم هستند و نرخ یافتن شغل به صورت معکوس و نرخ ورود به بیکاری به صورت مستقیم با نرخ بیکاری در ارتباط هستند و مقادیر به دست آمده برای هر دو نرخ در مقایسه با سایر کشورهایی که این نرخ‌ها برایشان محاسبه شده است، کمتر است.