بررسی اثر کشندگی عصاره باکتری‌های جدا شده از کیست هیداتیک عفونی بر پروتواسکولکس در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

مقدمه: درمان انتخابی کیست هیداتیک جراحی می‌باشد. با توجه به خطر نشت پروتواسکولکس ها به داخل احشاء و ایجاد کیست‌های ثانویه، جهت پیشگیری از این خطر مواد اسکولکس کش مختلفی به داخل کیست تزریق می‌شود که عوارض جانبی گوناگونی در میزبان ایجاد می‌کند. بهمین منظور دراین مطالعه اثر اسکولکس کشی عصاره باکتری‌های جدا شده از کیست هیداتیک عفونی شده مورد بررسی قرارگرفت.

روش کار: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی از کیست هیداتیک گوسفند با روشهای استاندارد باکتری شناسی به جدا سازی و شناسایی باکتری‌های آلوده کننده تا سطح جنس و گونه اقدام شد. از این باکتری‌ها با سونیکاسیون عصاره تام باکتریایی تهیه و با استفاده از سرم فیزیولوژی استریل رقت‌های متوالی 1/1،2/1، 4/1، 8/1،16/1، 32/1 و 64/1 تهیه و لاروهای زنده در زمان‌های 5، 10، 20، 40 و 60 دقیقه در رقت‌های فوق قرارداده شد. میانگین درصد پروتواسکولکس های مرده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین و به کمک میکروسکپ نوری تعیین گردید.

یافته ها: پنج نوع باکتری از کیست‌های عفونی شده جدا شدکه شامل استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و سودومونا آئروژینوزا بود. عصاره هیچ یک از باکتری‌های جدا شده از کیست هیداتیک در زمان‌های تماس مذکور تأثیر قابل قبولی بر پروتواسکولکس ها نداشتند. به عنوان نمونه عصاره تام سودوموناس آئروژنوزا پس از 60 دقیقه حداکثر 17/13% از اسکولکس ها را از بین برد.

نتیجه گیری: نتایج حاکی از تأثیر اندک عصاره باکتری‌های جدا شده از کیست هیداتیک بر روی پروتواسکولکس ها بود. مرگ اسکولکس ها در کیست‌های عفونی شده می‌تواند ناشی از مجموعه عوامل دیگری بجز تأثیر مستقیم عصاره باکتری‌ها باشد.