نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرهندی, سیدحسینfa_IR
dc.contributor.authorماکی مورا, کوایچیfa_IR
dc.contributor.authorشیدفر, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorحسین پور, لیلاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:28:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:28:41Z
dc.date.available1399-08-22T00:28:41Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:28:41Z
dc.date.issued2007-03-01en_US
dc.date.issued1385-12-10fa_IR
dc.identifier.citationمیرهندی, سیدحسین, ماکی مورا, کوایچی, شیدفر, محمدرضا, حسین پور, لیلا. (1385). شناسایی و تعیین فراوانی گونه های کاندیدا جدا شده از بیماران به روش کروم آگار کاندیدا. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 13(4), 11-15.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-454-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498811
dc.description.abstractمقدمه و هدف : گونه‌های قارچ مخمری جنس کاندیدا می‌توانند دامنه وسیعی از عفونت‌های فرصت‌طلب را در انسان و حیوان ایجاد نمایند. کاندیدا آلبیکنس گونه اصلی بیماری‌زا است ولی سایر گونه‌ها مثل کاندیدا گلابراتا، کاندیدا کروزه‌ای و کاندیدا تروپیکالیس نیز گاهی عوامل بیماری بوده و از بیماران جدا می‌شوند. شناسائی کاندیداها در سطح گونه برای درمان مؤثر بیماری وکنترل عفونت ضروری است. هدف این مطالعه ارزیابی محیط کشت جدید کروم آگار کاندیدا (CHROMagar Candida) جهت افتراق مخمرهای جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت کاندیدایی،بوده است. روش کار : شانزده استرین مخمری استاندارد، از گونه‌های کاندیدا و غیر کاندیدا به عنوان رفرانس تشخیص صحیح گونه‌های مربوط به بیماران مورد استفاده قرار گرفت. تعداد 280 ایزوله مخمری جدا شده از بیماران مراجعه‌کننده به دو آزمایشگاه قارچ‌شناسی در تهران نیز به عنوان جامعه مورد مطالعه بررسی گردید. کلیه مخمرهاروی محیط « کروم آگار کاندیدا» به روش خطی کشت داده شده و به مدت 48 ساعت در حرارت35°C  نگهداری شد و آنگاه با توجه به رنگ اختصاصی ایجاد شده در محیط کشت اقدام به شناسائی گونه‌ها گردید. در مورد کلنی‌های فاقد رنگ اختصاصی برای تشخیص گونه ها از روش PCR-RFLP استفاده شد. نتایج : بیشترین فراوانی مربوط به کاندیدا آلبیکنس (66.5%)، و بعد از آن به ترتیب کاندیدا پاراپسیلوزیس (8.6%)، کاندیدا تروپیکالیس (8.2%)، کاندیدا گلابراتا (6.1%)، کاندیدا کروزه‌ای (4.6%)،کاندیدا کفیر (2.5%)، کاندیدا گیلیرموندی (0.7%)، کاندیدا لوزیتانیا (0.35%) و کریپتوکوکوس نئوفورمنس (0.35%) بود. نتیجه نهائی : محیط کشت کروموژنیک کروم آکار کاندیدا می‌تواند روشی ساده و سر راست برای شناسائی گونه‌های شایع کاندیدا شامل کاندیدا آلبیکنس، کاندیدا کروزه‌ای، کاندیدا گلابراتا و کاندیدا تروپیکالیس باشد، اما همه ایزوله های بیماران را نمی‌توان با این روش باز شناخت و لذا روش‌های فنوتیپیک یا ژنوتیپیک دیگر برای افتراق آنها ضروری است.fa_IR
dc.format.extent159
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectشناساییfa_IR
dc.subjectکاندیداfa_IR
dc.subjectکروم آگارfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleشناسایی و تعیین فراوانی گونه های کاندیدا جدا شده از بیماران به روش کروم آگار کاندیداfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue4
dc.citation.spage11
dc.citation.epage15


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد