شیوع سرمی آنتی‌بادیهای IgG و IgM ضد توکسوپلاسما در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم‌آباد

Abstract

مقدمه و هدف: توکسوپلاسموز یکی از شایع ترین عفونتهای انگلی انسان بوده که در زنان باردار می‌‌تواند سقط یا ضایعات جنینی جبران ‌ناپذیری ایجاد نماید. هدف این مطالعه تعیین سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسموز در زنان باردار شهری و روستایی مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم‌آباد در سالهای 86-1385 می‌باشد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می‌باشد که در آن جمعاً 390 نفر افراد تحت مطالعه (شامل 250 نفر از زنان باردار شهری و 140 نفر از زنان باردار روستایی) مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم‌آباد، به روش خوشه‌ای- تصادفی دو مرحله‌ای انتخاب و جهت یافتن آنتی‌بادی های اختصاصی ضد توکسوپلاسما در نمونه خون آنها از کیت‌های IgG-ELISA و IgM-ELISA استفاده گردید. سپس نتایج حاصل با استفاده از آزمونهای ناپارامتری و آنالیزواریانس مورد واکاوی آماری قرار گرفتند.نتایج: در این مطالعه شیوع سرمی توکسوپلاسموز در جامعه شهری 30.8% و در جامعه روستایی 31.4% برآورد گردید. از این عده، 23.6% و 7.2% زنان شهری و 23.5% و 7.9% زنان روستایی به ترتیب مبتلا به عفونتهای مزمن و حاد (یا تحت‌‌حاد) توکسوپلاسموز بودند. بین سطح عیار IgG و سن افراد (P<0.001) و همچنین بین سطح عیار هر دو آنتی‌بادی و سطح تحصیلات افراد رابطه آماری معنی‌دار مشاهده گردید (P<0.01)، اما بین عیار مثبت آنتی‌بادی و سایر متغیرها ارتباط معنی‌داری دیده نشد. نتیجه نهایی: نتایج حاصل از این بررسی نشان می‌‌دهد که افزایش سطح تحصیلات و ارتقاء آگاهی‌های بهداشتی مردم می‌‌تواند باعث کاهش میزان ابتلا به توکسوپلاسموز گردد. از طرفی با توجه به اینکه 69% زنان باردار منطقه فاقد مصونیت لازم در برابر این بیماری هستند، لذا اتخاذ اقدامات موثر پیشگیرانه و کنترلی در این منطقه کاملاً ضرورت دارد.