نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعلی آبادی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorبهرامی, عبدالرحمنfa_IR
dc.contributor.authorمحجوب, حسینfa_IR
dc.contributor.authorقربانی, فرشیدfa_IR
dc.contributor.authorبرقی, محمدعلیfa_IR
dc.contributor.authorگلبابائی, فریدهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:27:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:27:48Z
dc.date.available1399-08-22T00:27:47Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:27:48Z
dc.date.issued2007-12-01en_US
dc.date.issued1386-09-10fa_IR
dc.identifier.citationعلی آبادی, محسن, بهرامی, عبدالرحمن, محجوب, حسین, قربانی, فرشید, برقی, محمدعلی, گلبابائی, فریده. (1386). بررسی انتشار سیلیس آزاد در هوای کارگاه های سنگ کوبی منطقه ازندریان همدان به روش پراکنش اشعه ایکس. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 14(3), 67-73.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-418-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498712
dc.description.abstractمقدمه و هدف: جهت تعیین حدود مجاز تماس شغلی گردوغبار قابل استنشاق ،تعیین درصد سیلیس آزاد گرد و غبار استنشاقی شاغلین ضرورت دارد تا براساس حدود مجاز تعیین شده، مواجهه شاغلین مورد ارزیابی قرار گیرد . هدف ازاین مطالعه تعیین انتشار سیلیس آزاد درهوای کارگاه های سنگ کوبی منطقه ازندریان همدان بود. روش کار: در این پژوهش توصیفی – تحلیلی 40 نمونه گردو غبار از کارگاه های مختلف سنگ کوبی تهیه شد که نمونه برداری از گرد و غبار قابل استنشاق بر اساس روش شماره 7500 سازمان NIOSH و با استفاده از پمپ نمونه بردار همراه با سیکلون در ارتفاع ناحیه تنفسی و در ایستگاه های مختلف کاری فرایند سنگ کوبی صورت گرفت.تعیین مقدار گرد و غبار به روش گراویمتری و تعیین مقدار سیلیس آزاد به روش پراکنش اشعه ایکس صورت گرفت. نتایج: نتایج نشان داد در کارگاه های درجه2 میزان تراکم گردوغبار قابل استنشاق برابر با mg/m31.17-1.24 و میزان تراکم کوارتز برابر با 1.03-0.94 mg/m3 می باشد. درکارگاه های درجه 1 نیزمیزان تراکم گردوغبار قابل استنشاق برابر با 1.07-0.81mg/m3 و میزان تراکم کوارتز برابر با 1.05 -0.79 mg/m3 می باشد. بر این اساس میزان سیلیس آزاد گرد و غبار قابل استنشاق در کارگاه های تولید پودر سیلیس نوع درجه یک برابر با 97.5% ودرکارگاه های تولید پودر سیلیس نوع درجه دو برابر با 81.3% است که این اختلاف درصد از لحاظ آماری معنی دار می باشد (PValue=0.0001). نتیجه نهائی: با مقایسه میانگین وزنی زمانی گردوغبار قابل استنشاق کارگاه های سنگ کوبی مورد مطالعه با حدود تماس شغلی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. بر این اساس میزان تراکم گردوغبار در کارگاه ها پایین تر از حدود مجازتماس شغلی می باشد.fa_IR
dc.format.extent229
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectپراکنش اشعه ایکسfa_IR
dc.subjectسیلیس آزادfa_IR
dc.subjectکارگاه های سنگ کوبیfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleبررسی انتشار سیلیس آزاد در هوای کارگاه های سنگ کوبی منطقه ازندریان همدان به روش پراکنش اشعه ایکسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue3
dc.citation.spage67
dc.citation.epage73


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد