بررسی فراوانی ژن مقاومت به متی سیلین (mec-A) در سویه های مختلف استافیلوکوک اورئوس با PCR و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی آن

Abstract

مقدمه و هدف: استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین یک پاتوژن عمده و مهم در ایجاد بیماری و مرگ و میر در ایران و جهان است. به دلیل شیوع روز افزون مقاومت به اغلب آنتی بیوتیک های رایج، درمان و مبارزه علیه آن بسیار مشکل شده است. بنابراین هدف این مطالعه تعیین فراوانی ژن مقاومت به متی سیلین و بررسی الگوی حساسیت ضد میکروبی سویه های مختلف استافیلوکوک می باشد.

روش کار: این پژوهش توصیفی در سال 1384 بر روی 70 مورد استافیلوکوک اورئوس جداسازی شده از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان و یک آزمایشگاه خصوصی با تکنیک واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) صورت گرفت. در کنار آن سنجش حساسیت ضد میکروبی ایزوله ها به روش دیسک آگار دیفیوژن انجام و اطلاعات بدست آمده تجزیه و تحلیل گردیدند.

نتایج: یافته های این بررسی به روش PCR نشان داد که از 70 ایزوله بدست آمده، 50 درصد سویه ها (35مورد) ژن مقاومت به متی سیلین را نشان می دهند. ولی در بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش دیسک آگار دیفیوژن، فقط 31.4 درصد سویه ها (22 مورد) مقاومت به متی سیلین/ اگزاسیلین را نشان می دادند. مقاومت آنتی بیوتیکی بالا در میان سویه های مقاوم به متی سیلین نسبت به آنتی بیوتیکهای دیگر نیز همانند پنی سیلین (100%)، کلوگزاسیلین (91.4%)، تتراسایکلین (72.4%)، کوتریموکسازول (68.5%)، اریترومایسین (68.5%) و سفتازیدیم (51.4%) مشاهده گردید. در مقابل، سویه های استافیلوکوک اورئوس حساس به متی سیلین به جز پنی سیلین (مقاومت کامل)، حساسیت ضد میکروبی بالای 80 درصد را نسبت به پانل آنتی بیوتیکی نشان می دادند.

نتیجه نهایی: نتایج این پژوهش نشان داد که بروز سویه های مقاوم به متی سیلین در مراکز درمانی همدان به سطح 50 درصد رسیده است که علاوه بر آن مقاومت چند داروئی نیز نشان می دهند.