نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorضرغامی, نصرت الهfa_IR
dc.contributor.authorمهاجری, عباسfa_IR
dc.contributor.authorفخرجو, اشرفfa_IR
dc.contributor.authorمنتظری, علیfa_IR
dc.contributor.authorاسدی, جهانبخشfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:27:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:27:42Z
dc.date.available1399-08-22T00:27:42Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:27:42Z
dc.date.issued2007-12-01en_US
dc.date.issued1386-09-10fa_IR
dc.identifier.citationضرغامی, نصرت اله, مهاجری, عباس, فخرجو, اشرف, منتظری, علی, اسدی, جهانبخش. (1386). مطالعه بیان ژن آنتی ژن اختصاصی پروستات و آنزیم تلومراز و ارتباط آنها با گیرنده های استروئیدی در بیماران مبتلا به سرطان پستان. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 14(3), 10-18.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-408-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498702
dc.description.abstractمقدمه و هدف: سرطان پستان متداول ترین سرطان در زنان است. بیان ژن آنتی ژن اختصاصی پروستات و آنزیم تلومراز در سرطان پستان با پیشرفت بیماری متفاوت است . هدف از این تحقیق مطالعه بیان ژن آنتی ژن اختصاصی پروستات و تلومراز در بیماران مبتلا به سرطان پستان و ارتباط آنها با گیرندهای استروئیدی است. روش کار: در این مطالعه از نوع موردی- شاهدی تعداد 50 زن مبتلا به تومورهای خوش خیم پستان به عنوان گروه کنترل و 50 زن مبتلا به سرطان پستان به عنوان گروه مورد وارد مطالعه شدند. میزان بیان mRNA آنتی ژن اختصاصی پروستات با تکنیک RT-PCR ، فعالیت نسبی آنزیم تلومراز با روش TRAP Assay , پروتئین آنتی ژن اختصاصی پروستات با تکنیک کیمیو لومینسانس و میزان گیرنده های استروژنی و پروژسترونی با روش ایمنو هیستو شیمی در کلیه تومورها اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss و آزمون تی زوج آنالیز گردید. نتایج: با بکار گیری روش TRAP فعالیت نسبی آنزیم تلومراز در تمام نمونه های سرطانی مبتلا به سرطان پستان مثبت ارزیابی شد. تفاوت میزان فعالیت نسبی تلومراز در تمام مراحل و درجات توموری از لحاظ آماری کاملا معنی دار بود (P<0.05). تنها در نمونه های خوش خیم و بدخیم با مرحله و درجه 1 توموری mRNA آنتی ژن اختصاصی پروستات قابل تشخیص بود. تفاوت سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات سیتوزول تومورال بین افراد مورد و شاهد و همچنین بین کلیه مراحل و نیز درجات مختلف توموری کاملا معنی دار بود (P<0.05) وتفاوت معنی داری بین گیرنده های استروئیدی مثبت و منفی با میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات و تلومراز در بافت های توموری مشاهده شد. نتیجه نهائی: نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که بیان ژن آنتی ژن اختصاصی پروستات و تلومراز تحت کنترل هورمونهای استروئیدی قرار دارد و این امر می تواند در هدف درمانی مورد استفاده قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent270
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectآنتی ژن اختصاصی پروستاتfa_IR
dc.subjectتلومرازfa_IR
dc.subjectسرطان پستانfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleمطالعه بیان ژن آنتی ژن اختصاصی پروستات و آنزیم تلومراز و ارتباط آنها با گیرنده های استروئیدی در بیماران مبتلا به سرطان پستانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue3
dc.citation.spage10
dc.citation.epage18


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد