فراوانی محدودیت حرکتی دردناک شانه بدنبال گچ گیری بلند اندام فوقانی

Abstract

محدودیت حرکتی دردناک مفصل شانه عارضه شایع و تا حدودی ناشناخته مفصل گلنوهومرال است که از خصوصیات آن درد و محدودیت حرکتی در تمام جهات می باشد. به منظور تعیین فراوانی این بیماری بدنبال گچ گیری بلند اندام فوقانی و ارتباط آن با سن ، جنس و میزان سواد این مطالعه بر روی گروههای مختلف سنی بیماران انجام گرفت.

این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی می باشد که بصورت آینده نگر بر روی 388 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش ارتوپدی بیمارستان شهید مباشر کاشانی همدان در طی سال 1380 انجام گرفت. کلیه بیماران به 10 گروه سنی تقسیم بندی شدند و در سه نوبت1 ، 1.5 و 3 ماه پس از آغاز گچ گیری تحت معاینه قرار گرفتند ، اطلاعات بدست آمده پس از ثبت در چک لیست و پرسشنامه به کمک نرم افزار EPI6 و با آزمون آماری χ2 و Anova تست گردیدند.

از لحاظ محدودیت حرکتی در باز شدن شانه در 3 نوبت معاینه پس از درمان بین 10 گروه سنی بیماران تفاوت معنی داری مشاهده شد (P<0.05). محدودیت حرکتی در چرخش به داخل شانه در پایان 3 ماه پس از درمان در 74 نفر (19.1%) دیده شد که از نظر آماری در ماههای مختلف تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0.0001). محدودیت حرکتی نهائی در 59.5% زنان و 40.5% مردان وجود داشت که نشان دهنده ارتباط معنی داری است (P=0.001). از کل بیماران مورد مطالعه 73.5% پس از گذشت 3 ماه محدودیت حرکتی نداشتند و 26.5% دارای محدودیت حرکتی نهائی بودند که بیشتر در رده سنی 80-50 سال قرار داشتند. محدودیت حرکتی در سه مقطع تحصیلی در پایان ماه سوم پس از درمان به ترتیب 54.1% در بی سوادان ، 24.5% زیر دیپلم و 21.4% در افراد دیپلم و بالاتر دیده شد.

نتیجه نهائی اینکه محدودیت حرکتی دردناک شانه در محدوده سنی 50 تا 80 سال از فراوانی بیشتری برخوردار است ، فراوانی آن در جنس مؤنث بیشتر از مردان دیده می شود و افراد بیسواد از محدودیت حرکتی بیشتری برخوردارند.