بررسی نقش آسپیراسیون سوزنی باریک با کمک سونوگرافی در تشخیص توده های کبدی در هشتاد بیمار

Abstract

سونوگرافی به دلیل بی خطر بودن ، در دسترس بودن و سهولت انجام ، روش انتخابی اولیه در ارزیابی ضایعات فضا گیر کبد می باشد . علاوه بر این در حال حاضر سونوگرافی یکی از بهترین روش های راهنما برای نمونه برداری از توده های کبد است . در مطالعه حاضر ارزش آسپیراسیون سوزنی باریک به کمک سونوگرافی در تشخیص ضایعات موضعی کبد در هشتاد بیمار بررسی گردید.

تمامی بیماران توسط یک دستگاه سونوگرافی آلوکا 620 با پروب 3.5 مگاهرتز معاینه شدند و ابتدا ضایعه ای که بیشترین دسترسی به آن وجود داشت تعیین میگردید ، پس از مشخص کردن بهترین نقطه برای نمونه برداری ، با سوزن اسپینال شماره 21 به طول 10 سانتیمتر ، بطریق آسپیراسیون سوزنی باریک نمونه برداری انجام می شد و جهت بررسی سیتولوژی ارسال میگردید . در هیچیک از موارد عارضه جانبی مهمی دیده نشد . نتایج آسپیراسیون با نتایج نهائی حاصله از بیوپسی کبد ، جراحی و دیگر یافته های کلینیکی و اطلاعات رادیولوژیک ( سی تی اسکن و سونوگرافی های بعدی ) مقایسه شدند . پس از مسجل شدن تشخیص قطعی با روشهای فوق الذکر ، ارزش تشخیصی آسپیراسیون سوزنی باریک مشخص گردیده و میزان دقت حساسیت و ویژگی آن محاسبه شد.

از هشتاد مورد آسپیراسیون سوزنی ، تشخیص قطعی بدخیم بودن ضایعات در 63 مورد اثبات شد که با نتایج سیتولوژی به دست آمده از آسپیراسیون سوزنی در 53 مورد مطابقت داشت . بر اساس نتایج حاصله حساسیت و ویژگی این تکنیک برای ضایعات بدخیم کبد در این مطالعه به ترتیب 92% و 90% بوده است . ضمناُ دقت این روش 91.5% می باشد . قابل ذکر است که اکثر موارد منفی کاذب ( 6 مورد از 10 مورد ) به دلیل کوچک بودن ضایعه ( قطر کمتر از 20 میلیمتر ) و عمقی بودن آن ( بیش از 6 سانتیمتر عمق ) بوده که ایجاد اشکالات تکنیکی در انجام آسپیراسیون میکرده است.

بر طبق نتایج فوق الذکر تکنیک آسپیراسیون سوزنی باریک در تشخیص ضایعات بدخیم کبدی ، روشی آسان ، کم خطر و بسیار موثر می باشد .