ارتباط TFC) TIMI Frame Count) با کسر ذخیره جریانی (FFR) در بیماران مبتلا به تنگی متوسط عروق کرونر که تحت آنژیوگرافی کرونر قرار می‌گیرند

Abstract

سابقه و هدف: تعداد فریم ترومبولیز در انفارکتوس میوکارد (TFC) شاخصی عینی و کمی از جریان عروق کرونر است و کسر ذخیره جریانی (Fractional Flow Reserve; FFR) نیز یک شاخص برای تنگی اپیکاردیال شریان کرونری ناشی از یک ضایعه خاص می باشد. امروزه FFR معتبرترین ابزار برای تصمیم گیری در مداخلات کرونری می باشد. با این حال، هزینه آن نسبتا بالا است و توسط شرکت های بیمه در کشور ما پرداخت نمی شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین TFC اصلاح شده (CTFC) و FFR در بیمارانی است که همزمان تحت آنژیوگرافی کرونر و اندازه گیری FFR برای ضایعات عروق کرونر متوسط قرار می گیرند. مواد و روش‌‌ها: مطالعه گذشته نگر مقطعی حاضر شامل اطلاعات 24 بیمار (16 مرد، و 8 زن با میانگین سنی 7/57 سال) بود که برای تنگی عروق کرونری متوسط خود تحت اندازه گیری FFR قرار گرفتند. بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی اخیر، اکتازی عروق کرونر و کندی جریان کرونر از مطالعه خارج شدند. FFR با اندازه گیری فشار متوسط کرونری دیستال به تنگی نسبت به فشار متوسط آئورت به وسیله ی سیم فشاری تعیین شد. همچنین در کلیه بیماران محاسبه TFC با شمارش تعداد فریم های آنژیوگرافیکی که باید طی شود تا ماده حاجب که بیشتر از 70 درصد لومن شریانی را در فریم اول پر کرده است به لندمارک انتهایی از پیش تعریف شده رگ مربوطه برسد، انجام شد. در شریان نزولی قدامی رقم بدست آمده به عدد 7/1 تقسیم شد. یافته‌ها: پانزده بیمار دارای درگیری در LAD، هفت بیمار RCA و دو بیمار LCX بودند. میانگین CTFC و FFR به ترتیب 6/20 و 90/0 بود. نتایج نشان داد که میان CTFC و FFR رابطه خطی معنی داری وجود ندارد (514/0P=، 14/0r=). نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه هیچ ارتباط معنی داری بین CFTC و FFR وجود ندارد، CTFC نمی تواند به عنوان یک شاخص مستقل برای تصمیم گیری در مداخلات عروق کرونر استفاده شود.