ارزیابی شیوع فنوتیپی و مولکولی پمپ های افلاکس در ایزوله های بالینی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین

Abstract

سابقه و هدف: پمپ های افلاکسی بعنوان یکی از مهمترین خطوط ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی در عصر جدید شناخته شده اند. استافیلوکوک اورئوس یکی از گروه های باکتریایی دارای پمپ های افلاکسی میباشد. فعالیت این پمپها توسط ژن های خاصی کد میشود. هدف از این مطالعه تعیین الگوی فوتیپی و مولکولار عامل پمپ های افلاکسی در ایزوله های بالینی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین می باشد. مواد و روش‌‌ها: 302 باکتری استافیلوکوک اورئوس از نمونه های مختلف بالینی جمع اوری شد. 145 ایزوله مقاوم به متی سیلین با استفاده از روش های دیسک دیفیوژن سفوکسیتین(30 میکروگرم) و همچنین تعیین حداقل غلظت مهاری با استفاده نوارهای E-test سفوکسیتین، تعیین شدند. جهت شناسایی ژن های عامل مقاومت به ژیراز ها و افلاکس پمپ ها از روش Multiplex PCR استفاده گردید. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: از 145 ایزوله استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین بیشترین فراوانی مربوط به آنتی بیوتیک های نورفلوکساسین و سیپروفلوکساسین بود. همچنین، ژن norA در 39 ایزوله بالینی(82/25 درصد) ، ژن norB در 12 ایزوله بالینی(97/9 درصد) ، ژن norC در 41 ایزوله بالینی(15/49 درصد) ، ژن grlA در 75 ایزوله بالینی(66/49 درصد)، ژن grlB در 37 ایزوله بالینی(50/26 درصد) ، ژن gyrA در 58 ایزوله بالینی(41/38 درصد) و ژن gyrB در 19 ایزوله بالینی(58/12 درصد) مثبت بودند. نتیجه‌گیری: حضور پمپ های افلاکسی در سویه های مقاوم به متی سیلین استافیلوکوک اورئوس، زمینه ظهور باکتری های دارای مقاومت چند گانه را فراهم کرده است.