بررسی سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به پسوزیاریس

Abstract

مقدمه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی است که به نظر میرسد تحت تأثیر عوامل ژنتیک و ایمونولوژیک ایجاد می گردد. مطالعات متعدد نشان داده اند که هورمونهای مختلف مانند پرولاکتین احتمالاً نقش مهمی در ایجاد و گسترش این بیماری دارند. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه ی آنان با افراد سالم انجام گرفته است. روش کار: این مطالعه ی مورد ـ شاهدی بر روی 24 بیمار مبتلا به پسوریازیس و 24 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم همسان سازی شده بودند و از مراجعین به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان فرشچیان همدان درفاصله زمانی یک سال (فروردین 1392- اردیبهشت 1393) بودند، انجام شد .برای اندازه گیری شدت بیماری از معیار PASI استفاده شد. در هر دو گروه، سطح سرمی پرولاکتین و TSH (جهت تعیین هیپوتیروییدی و ایجاد هیپرپرولاکتینمی) با بهره گیری از روش ELISA اندازه گیری شد. نتایج: سطح سرمی پرولاکتین درگروه بیماران و افراد سالم به ترتیب 9.1 ±12.8 و 3.6±8.9 نانوگرم در میلی لیتر بود. تفاوتهای یافت شده بین بیماران و افراد سالم در مورد پرولاکتین ارزیابی شده بااستفاده از آزمون آماری معنی دار بود (0.04=P). نتیجه نهایی: نتایج نشان می دهد که سطح سرمی پرولاکتین در بیماران پسوریازیس ممکن است به عنوان یک نشانگر بیولوژیک در فعالیت بیماری نقش ایفا کند.