بیورآکتور امولسیونی : فن آوری نوین در تصفیه زیستی ترکیبات آلی فرار هوا

Abstract

مقدمه و هدف: تصفیه زیستی فن آوری نوینی در تصفیه آلاینده های هوا است. این فن آوری امروزه می تواند جایگزین مناسبی برای روشهای تصفیه شیمیائی و فیزیکی باشد. در بین روشهای تصفیه زیستی، بیورآکتور امولسیونی گزینه جدیدی است که مشکلات بیورآکتورهای مرسوم را ندارد. در این رآکتور مشکل انسداد بستر در بیورآکتورهای مرسوم با استفاده از حبابهای فعال زیستی به عنوان جایگزین بستر برطرف شده است. میزان جذب آلاینده در این بیورآکتورها نیز با استفاده از یک فاز آلی زیستی مخلوط با فاز مایع افزایش یافته است و لذا این رآکتور می تواند برای تراکمهای بالای تولوئن ورودی بکار رود. هدف از این مطالعه طراحی بیورآکتور امولسیونی برای تصفیه بخارات تولوئن و تعیین شرایط بهینه پارامترهای عملیاتی برای عملکرد مداوم آن بوده است. روش کار: در این مطالعه تجربی ـ تحلیلی ابتدا میکروارگانیسمهای غالب تجزیه گر آلاینده شناسائی، استخراج و جهت تزریق به بیورآکتور تغلیظ شدند. در مرحله بعد پس از طراحی بیورآکتور، تأثیر عوامل مختلفی همچون زمان ماند، مقدار اکسیژن و نوع و غلظت فاز آلی بر روی عملکرد بیورآکتور مورد بررسی قرار گرفته و شرایط بهینه برای فعالیت مداوم بیورآکتور انتخاب گردید. در مرحله آخر عملکرد مداوم بیورآکتور در شرایط بهینه مورد پایش قرار گرفت. نتایج: یافته های تجربی نشان داد که زمان ماند 15 ثانیه، مقدار اکسیژن 40 درصد و غلظت 4 درصد حجمی ان-هگزادکان شرایط بهینه برای بیورآکتور بوده اند. میانگین ظرفیت و بازده حذف بیورآکتور برای تراکم بخار تولوئن ورودی حدود g/m3 1 به ترتیب g/m3h 231.68 و 88.44% بود. مدلهای آماری استخراج شده حداکثر ظرفیت حذف این بیورآکتور را g/m3h 426.21 پیش بینی کرده است. نتیجه نهایی: با توجه به اینکه ظرفیت حذف این بیورآکتور چندین برابر بیورآکتورهای دیگر می باشد، این بیورآکتور پتانسیل جایگزینی بجای بیوفیلترها و صافیهای چکنده زیستی را دارا می باشد