نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرحیمی دهگلان, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorعزیزخانی, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorواحدی, سیامکfa_IR
dc.contributor.authorاخباری, کوروشfa_IR
dc.contributor.authorاردلانی, بهارfa_IR
dc.contributor.authorخلفی, بهزادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:26:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:26:41Z
dc.date.available1399-08-22T00:26:41Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:26:41Z
dc.date.issued2020-03-01en_US
dc.date.issued1398-12-11fa_IR
dc.identifier.citationرحیمی دهگلان, حمید, عزیزخانی, لیلا, واحدی, سیامک, اخباری, کوروش, اردلانی, بهار, خلفی, بهزاد. (1398). بررسی مدت زمان فرایند ریپرفیوژن‌تراپی در بیماران دچار سکته قلبی حاد همراه با بالارفتن قطعه ST؛ پیامدها و عوامل مرتبط با آن. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 26(4), 220-226. doi: 10.29252/ajcm.26.4.220fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/ajcm.26.4.220
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1989-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498592
dc.description.abstractسابقه و هدف: یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌ها در زمینه مراقبت از بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد، تجویز داروهای حل‌کننده لخته خون شریان‌های قلبی (مانند استرپتوکیناز) است که تجویز سریع و به‌موقع آن ضروری می‌باشد. PCI (Percutaneous Coronary Intervention) به‌عنوان یک روش ریواسکولاریزاسیون به‌ شکل روزافزون مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به اهمیت موضوع زمان در مورد مصرف مؤثر این دارو، در مطالعه حاضر بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد با بالارفتن قطعه ST کاندید دریافت استرپتوکیناز یا PCI از نظر زمان فرایند، پیامد درمان و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت توصیفی- تحلیلی انجام شد. نمونه‌گیری در این مطالعه به‌صورت تمام‌شمار صورت گرفت و تمام بیمارانی که ST Elevation داشتند و فاقد معیارهای خروج از مطالعه بودند، در طول سال 1396 مورد ارزیابی قرار گرفتند. این افراد 183 نفر بودند که طی این مدت به اورژانس بیمارستان "توحید" سنندج مراجعه کرده بودند. بیماران از نظر سن، جنس، روز مراجعه، مدت زمان شروع درد تا ورود به بیمارستان، فاصله زمانی طی‌شده تا رسیدن به بیمارستان، نحوه مراجعه بیمار، وجود بیماری زمینه‌ای در بیمار، زمان تشخیص سکته قلبی، زمان شروع ریپرفیوژن‌تراپی و پیامد نهایی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات در فرم‌های طراحی‌شده ثبت گردیدند و داده‌ها وارد نرم‌افزار آماری SPSS 22 شدند. برای سؤالات از فرمول‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و درصد) و برای فرضیات در صورت کیفی‌بودن متغیرها از آزمون کای اسکوئر و در صورت کمی‌بودن از ضرایب همبستگی استفاده شد. یافته‌ها: براساس نتایج به‌دست‌آمده، اکثر بیماران را مردان بالای 50 سال بدون سابقه سکته قلبی تشکیل دادند؛ به‌طوری که 146 مرد (8/79 درصد) و 37 زن (2/20 درصد) با میانگین سنی 52/58 سال در این مطالعه شرکت نمودند و 28 نفر از آن‌ها (3/15 درصد) سابقه سکته قلبی داشتند. میانگین زمان گرفتن نوار قلب و تشخیص سکته قلبی به‌ترتیب 2/4 و 85/18 دقیقه بوده و به‌طور میانگین از زمان ورود بیمار تا زمان دریافت مداخله 68/107 دقیقه زمان می‌برد. میانگین مدت زمان بستری 9/4 روز بود. نتیجه‌گیری: احتمال مرگ بیماران با سن بالاتر، بیشتر است. در این مطالعه زمان گرفتن نوار در بیماران زن بیشتر بود. زمان شروع ریپرفیوژن‌تراپی در شیفت شب، مدت بیشتری را به خود اختصاص داد.fa_IR
dc.format.extent742
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/ajcm.26.4.220
dc.subjectاسترپتوکینازfa_IR
dc.subjectترومبولیتیک درمانیfa_IR
dc.subjectسکته قلبیfa_IR
dc.subjectقلب و عروقfa_IR
dc.titleبررسی مدت زمان فرایند ریپرفیوژن‌تراپی در بیماران دچار سکته قلبی حاد همراه با بالارفتن قطعه ST؛ پیامدها و عوامل مرتبط با آنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue4
dc.citation.spage220
dc.citation.epage226


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد