مقایسه تاثیر دو روش استقرار لایه لایه و دو روش نوردهی بر ریزنشت کامپوزیت در ترمیم های کلاس یک

Abstract

مقدمه و هدف: نوع نوردهی و روش استقرار کامپوزیت در جلوگیری از ریزنشت موثر می باشند. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش استقرار لایه لایه و دو روش نوردهی بر ریزنشت ترمیم های کلاس یک کامپوزیتی بود. روش کار: در این مطالعه تجربی 60 دندان پرمولر ماگزیلاری پس از تهیه حفره کلاس یک، براساس دو روش نوردهی (Full power یا Soft start) و دو روش ترمیم لایه لایه(افقی یا مورب) به چهار گروه 1) استقرار لایه لایه افقی و تابش 2Full power) استقرار لایه لایه افقی و تابش 3Soft start) استقرار لایه لایه مورب و تابش 4Full power) استقرار لایه لایه مورب و تابش Soft start تقسیم شدند. پس از اچینگ و اعمال باندینگ،حفرات با کامپوزیت Tetric ceram HB ترمیم شدند. نمونه ها تحت سیکل حرارتی قرار گرفتند و در محلول فوشین 0.2 درصد بمدت 48 ساعت غوطه ور شدند. نمونه ها جهت بررسی ریزنشت در جهت باکولینگوالی برش داده شدند و در زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 40 مورد ارزیابی قرار گرفته و بصورت عدد صفر: عدم ریزنشت، یک : ریزنشت در لبه مینا، دو : ریزنشت در لبه عاجی ولی هنوز به کف حفره نرسیده است و سه: ریزنشت به کف حفره و یا پالپ رسیده است، درجه ‌بندی شدند. داده‌های به دست آمده بوسیله نرم افزار SPSS ویرایش 16 و با استفاده از آزمون های کروسکال والیس و من ویتنی یو در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: بین میانگین درجات ریزنشت در چهار گروه مورد مطالعه اختلاف معنی‌داری وجود داشت (P=0.000). میانگین رتبه ریزنشت بین گروه 1 با گروه های 2و3 و4 (0.001>P) و بین گروه 3 و گروه 4 معنی‌دار بود (0.05>P) اما میانگین رتبه ریزنشت بین گروه 2 با گروه های 3 و 4 اختلاف آماری معنی داری نداشت (0.05نتیجه نهایی: تکنیک قراردهی ماده ترمیمی و نوع نوردهی در ترمیم های کلاس 1 کامپوزیتی بر میزان ریزنشست آن اثر گذار است. اما نوع نوردهی اثرات قابل توجه بیشتری نسبت به تکنیک قراردهی ماده در کاهش ریزنشست دارد.