نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرحمتی, خدیجهfa_IR
dc.contributor.authorمقصود, امیرحسینfa_IR
dc.contributor.authorمتینی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمتولی حقی, موسیfa_IR
dc.contributor.authorفلاح, نازنینfa_IR
dc.contributor.authorفلاح, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:25:39Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:25:40Z
dc.date.available1399-08-22T00:25:39Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:25:40Z
dc.date.issued2016-12-01en_US
dc.date.issued1395-09-11fa_IR
dc.identifier.citationرحمتی, خدیجه, مقصود, امیرحسین, متینی, محمد, متولی حقی, موسی, فلاح, نازنین, فلاح, محمد. (1395). مطالعه کرم های روده‌ای سگ‌های ولگرد شهر همدان و تحلیل اهمیت پزشکی-بهداشتی آن. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 23(3), 214-220. doi: 10.21859/hums-23033fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.21859/hums-23033
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1273-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498485
dc.description.abstractمقدمه: کرم‌های روده‌ای سگ‌ها تهدیدی جدی برای سلامت انسان بوده و ممکن است بیماریهای خطرناکی مثل هیداتیدوزیس و لارو مهاجر احشایی را ایجاد نمایند و می‌توانند عوارض شدیدی برای انسان بوجود بیاورند. هدف از مطالعه حاضر تعیین انواع انگل‌های کرمی روده‌ای سگهای ولگرد شهر همدان و میزان آلودگی آنها است. روش‌کار: در این مطالعه مقطعی 103 قلاده سگ ولگرد از داخل و حومه شهر در سال 1394 بررسی شد. پس از کالبدگشایی، محتویات روده آن‌ها بصورت ماکروسکپی ازنظر کرم‌های انگلی مورد بررسی قرار گرفت. پس از شستشو با سالین و شناسایی کرمها برحسب نماتود، سستد یا آکانتوسفالا، بعد از رنگ آمیزی با کارمن اسید، آبگیری وشفاف سازی، سستدها مونت شدند. نماتودها در اتانول 70% به اضافه گلیسیرین قرار داده شده و با لاکتوفنل شفاف شدند. سپس میزان آلودگی به انگل‌های مختلف برحسب خصوصیات اپیدمیولوژیک تعیین گردید. یافته ها: یافته‌ها نشان داد 74 سگ (8/71%) حداقل به یک نوع کرم انگلی روده آلوده بودند. انگل‌های کرمی جدا شده شامل: اکینوکوکوس گرانولوزوس 9/37 درصد،‌ تنیاهیداتیژنا 3/24 درصد، تنیااویس 9/1 درصد، تنیامولتی‌سپس 9/2 درصد، مزوسستوئیدس‌لینه‌آتوس 9/4 درصد، دیپیلیدیوم‌کانینوم 5/51 درصد،‌ توکسوکارا کنیس 4/19، آکانتوسفال 8/5 درصدبود. ارتباط معناداری بین سن سگ‌ها و آلودگی با انگل‌های کرمی وجود داشت (05/0P <). آلودگی به انگل‌های کرمی در سگ‌های پیر بیشتر بود. بین میزان آلودگی و جنسیت سگ‌ها و فصل نمونه‌گیری رابطه معناداری وجود نداشت (05/0P >). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد شیوع انگل‌های کرمی بخصوص زئونوز (حداقل 6 نوع از این کرم‌ها) در سگ‌های ولگرد شهر همدان بالاست. این انگل‌ها از جنبه‌های بهداشتی و اقتصادی حائز اهمیت هستند. برنامه‌ریزی مراجع ذیربط برای کنترل سگ‌های ولگرد امری ضروری به نظر می‌رسد.fa_IR
dc.format.extent158
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.21859/hums-23033
dc.subjectکرم های انگلیfa_IR
dc.subjectبهداشت همگانیfa_IR
dc.subjectسگ‌هاfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleمطالعه کرم های روده‌ای سگ‌های ولگرد شهر همدان و تحلیل اهمیت پزشکی-بهداشتی آنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue3
dc.citation.spage214
dc.citation.epage220


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد