نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorضیایی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorهاشمی پور, سیماfa_IR
dc.contributor.authorکریم زاده, تکتمfa_IR
dc.contributor.authorشاه نظری, شیواfa_IR
dc.contributor.authorجوادی, امیرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:25:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:25:24Z
dc.date.available1399-08-22T00:25:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:25:24Z
dc.date.issued2012-09-01en_US
dc.date.issued1391-06-11fa_IR
dc.identifier.citationضیایی, امیر, هاشمی پور, سیما, کریم زاده, تکتم, شاه نظری, شیوا, جوادی, امیر. (1391). بررسی اثر آکاربوز در کنترل متابولیک بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع 1. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 19(2), 5-10.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-182-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498461
dc.description.abstractمقدمه وهدف: داروی آکاربوز­ مهارکننده­ آنزیم آلفاگلوکوزیداز می­باشد که سبب تأخیر جذب­ گلوکز از دستگاه­گوارش می­شود. در بعضی مطالعه ها، آکاربوز در کنترل بهتر قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک مؤثر بوده است. بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین اثرآکاربوز در کنترل متابولیک بیماران با دیابت شیرین نوع یک انجام گردید. روش کار­: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بر روی بیماران­ با سن کمتر از 30 سال­ و ابتلا به دیابت نوع 1 به مدت حداقل یکسال و HbA1C بیش تر از 5/7% انجام شد. معیارها­ی خروج، کراتینین سرم بالاتر از mg/dl 2 ، انسداد نسبی ­دستگاه گوارش­ و بیماری التهابی روده ­بود. 45 بیمار به مدت 12 هفته ­و به طور تصادفی­ در دو گروه مداخله و کنترل تحت مطالعه قرارگرفتند، دوز شروع ­آکاربوز 25 میلی­گرم­ سه ­بار در روز به مدت دو هفته و سپس 50 میلی­گرم­ سه ­بار در روز به مدت 10 هفته بود. BMI ,FBS , ,2hpp HbA1C ,Total cholesterol ,HDL ,LDL ,TG و دوزاژ انسولین هر ماه مورد ارزیابی­ قرارگرفت و آنالیز داده­ها توسط آزمون مجذور کای، دقیق فیشر و آزمون تی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 13 انجام شد. نتایج: پس از مداخله BMI، FBS، 2hpp،HbA1C ، TG، Total cholesterol وهمچنین نیاز به انسولین NPH و انسولین Regular در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش بیش تری داشت که اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. تغییرات LDL و HDL پس از مداخله نسبت به قبل از آن در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت. در طی مطالعه در گروه مداخله 48% بدون عارضه بودند 44% دچار نفخ، 4% دچاراسهال­، 4% دچار درد شکم شدند و در هیچ ­موردی­ هایپوگلیسمی دیده نشد. نتیجه­نهایی: با توجه به یافته­ها، مشخص شد که افزودن آکاربوز به انسولین می­تواند در بهبود کنترل­ متابولیک و نیز کاهش شاخص توده بدن بیماران دیابتی نوع یک مفید باشد.fa_IR
dc.format.extent152
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectآکاربوزfa_IR
dc.subjectدیابت شیرین نوع 1fa_IR
dc.subjectکنترل متابولیکfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleبررسی اثر آکاربوز در کنترل متابولیک بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع 1fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue2
dc.citation.spage5
dc.citation.epage10


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد