نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorربیعی, صغریfa_IR
dc.contributor.authorزمانی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorابراهیمی, مهرنوشfa_IR
dc.contributor.authorیاونگی, مهنازfa_IR
dc.contributor.authorسنوئی فریمانی, مرضیهfa_IR
dc.contributor.authorاثنی عشری, فرزانهfa_IR
dc.contributor.authorفلاح, نازنینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:25:14Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:25:14Z
dc.date.available1399-08-22T00:25:14Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:25:14Z
dc.date.issued2015-09-01en_US
dc.date.issued1394-06-10fa_IR
dc.identifier.citationربیعی, صغری, زمانی, علیرضا, ابراهیمی, مهرنوش, یاونگی, مهناز, سنوئی فریمانی, مرضیه, اثنی عشری, فرزانه, فلاح, نازنین. (1394). بررسی ارتباط سطح سایتوکاین های 1β-IL ، α-TNF ، 10-IP ، MCP درترشحات اندومتریال با میزان موفقیت باروری آزمایشگاهی. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 22(2), 99-107.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-39-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498443
dc.description.abstractمقدمه و هدف: سایتوکاین هایی که به وسیله جنین و مخاط رحم تولید می شوند مسئول تنظیم تعامل بین مادر و جنین هستند که پذیرش رحم را افزایش می دهند و منجر به افزایش میزان موفقیت در لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization IVF) می شوند. هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین سطح سایتوکاین ها IL-1?, TNF-?, IP-10 و MCPدر ترشحات اندومتر با میزان موفقیت روش IVF می باشد. روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی تو در تو،50 زن داوطلب درمان ناباروری، کاندیدای IVF مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان فاطمیه همدان انتخاب شدند. آسپیراسیون ترشحات اندومتر در کلیه بیماران پیش از انتقال جنین و با کارگذاری ترانس سرویکال کاتتر و ساکشن سرنگ 2 میلی لیتری انجام شد. اندازه گیری سطح سایتوکاین موجود در نمونه ها با روش ELISA صورت گرفت.  نتایج: بین 50 زن انتخاب شده، 5 تن در شروع طرح به علت contact bleeding حین نمونه گیری از مطالعه خارج گردیدند و نمونه های45 تن از نظر سایتوکاین های IL1,IP10,MPC-1و TNF-? آزمایش شدند. مقایسه سطح سایتوکاین ها درترشحات اندومتر نشان داد که میانگینIP10,MPC و TNF-? در گروه با حاملگی بالینی موفق (9n=) به ترتیب 9/14±2/24 و 3/11±7/348 و 36/113±257 بطور معنی داری کمتر از گروه باحاملگی ناموفق (36(n= به ترتیب 8/129±102، 354±635 و 906±1099 می باشد. هر چند تفاوت معنی داری بین سطح سایتوکاین IL1 بین دو گروه مشاهده نشد.  نتیجه نهایی: در بیماران تحت درمان IVF با لانه گزینی ناموفق، افزایش میزان سایتوکاین های MPC1،IP10 و TNF-? مشاهده شد. کاهش میزان این سایتوکاین ها می تواند مارکر پیشگویی کننده با ارزشی برای IVF با حاملگی موفق محسوب شود.fa_IR
dc.format.extent1
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectآبستنیfa_IR
dc.subjectبارورسازی آزمایشگاهیfa_IR
dc.subjectسیتوکاین هاfa_IR
dc.subjectلانه گزینیfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط سطح سایتوکاین های 1β-IL ، α-TNF ، 10-IP ، MCP درترشحات اندومتریال با میزان موفقیت باروری آزمایشگاهیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue2
dc.citation.spage99
dc.citation.epage107


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد