نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسکندرلو, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorحمزه‌ای, وحیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:25:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:25:07Z
dc.date.available1399-08-22T00:25:07Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:25:07Z
dc.date.issued2019-09-01en_US
dc.date.issued1398-06-10fa_IR
dc.identifier.citationاسکندرلو, مهدی, حمزه‌ای, وحید. (1398). بررسی نتایج و عوارض تعبیه درن در بیماران کاندید جراحی اسپلنکتومی. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 26(2), 93-98. doi: 10.29252/ajcm.26.2.93fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/ajcm.26.2.93
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1915-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498432
dc.description.abstractسابقه و هدف: اسپلنکتومی یکی از جراحی‌های شایع شکمی به دنبال بیماری‌های داخلی، هماتولوژی و یا تروما است که می‌تواند عوارضی را به همراه داشته باشد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین نتایج و عوارض تعبیه درن در جراحی اسپلنکتومی، اسپلنورافی باز یا لاپاروسکوپیک انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر بیمارانی که با اندیکاسیون‌های مختلف طی سال‌های 96-1395 در بیمارستان بعثت همدان تحت اسپلنکتومی با برش‌های میدلاین و یا ساب کوستال چپ قرار گرفته و برای آن‌ها پس از عمل، درن تعبیه شده بود مورد ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به هدف مطالعه، متغیرهایی از قبیل روزهای بستری، عفونت پس از عمل، بروز کالکشن و dehiscence، جراحی مجدد و میزان ترشح طی یک تا پنج روز پس از عمل با استفاده از چک‌لیست طراحی‌شده و معاینه بالینی بررسی گردید و ثبت شد. در ادامه، تمامی داده‌های نهایی با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.      یافته‌ها: از میان 31 بیمار مورد مطالعه، 21 نفر (7/67 درصد) مرد و 10 نفر (3/32 درصد) زن با میانگین سنی 26/20±12/42 سال بودند. در این مطالعه 16 بیمار (6/51 درصد) با برش ساب کوستال و 15 بیمار (4/48 درصد) با برش میدلاین تحت اسپلنکتومی قرار گرفتند. اندیکاسیون‌های عمل در بیماران شامل: ITP (Idiopathic Thrombocytopenic Purpura) در 10 بیمار (3/32 درصد)‌، آنمی همولیتیک در دو بیمار (45/6 درصد)‌، تروما در هفت بیمار (6/22 درصد)، توده طحال در دو بیمار (45/6 درصد)‌، عمل تشخیصی در سه بیمار (7/9 درصد)، بزرگی طحال در پنج بیمار (1/16 درصد) و مشکلات هماتولوژیک به همراه سنگ صفراوی در دو بیمار (45/6 درصد) بود. بر مبنای یافته‌ها، کالکشن محل زخم به‌عنوان عارضه عمل در دو بیمار (45/6 درصد) و کالکشن زیر دیافراگم چپ و موریسون در شش بیمار (35/19 درصد) گزارش گردید. جراحی مجدد تنها در یک بیمار انجام شد و تمامی بیماران مورد مطالعه تا روز سوم پس از عمل دارای ترشحات درن بودند.  نتیجه‌گیری: تعبیه درن پس از اسپلنکتومی ضمن پیشگیری از عوارضی نظیر هماتوما، سروما یا تجمع ترشحات پانکراس در زیر دیافراگم چپ، در مواردی به جراح کمک می‌نماید تا از عارضه خونریزی پس از عمل زودتر مطلع گردد؛ از این رو به نظر می‌رسد که فواید تعبیه درن بر استفاده‌نکردن از آن غالب باشدfa_IR
dc.format.extent764
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/ajcm.26.2.93
dc.subjectجراحیfa_IR
dc.subjectدرنfa_IR
dc.subjectطحال‌برداریfa_IR
dc.subjectعوارضfa_IR
dc.subjectجراحي عموميfa_IR
dc.titleبررسی نتایج و عوارض تعبیه درن در بیماران کاندید جراحی اسپلنکتومیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue2
dc.citation.spage93
dc.citation.epage98


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد