کاهش ضخامت لایه اینتیما- مدیای شریان کاروتید پس از 24 جلسه ورزش ترکیبی هوازی و مقاومتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

Abstract

سابقه و هدف: دیابت نوع دو هفتمین علت مرگ در سال 2030 تخمین زده شده است. خطر بیماری آترواسکلروزیس در بیماران مبتلا به دیابت، دو تا سه برابر افراد عادی می‌باشد و ورزش موجب پیشگیری از آترواسکلروزیس در بیماران مبتلا به دیابت می‌گردد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات ورزش بر متغیرهای عروقی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 40 بیمار از میان 702 فرد داوطلب مبتلا به دیابت به‌صورت تصادفی به دو گروه ترکیبی (هوازی و مقاومتی) و کنترل تقسیم شدند. برنامه مداخله گروه ترکیبی شامل 24 جلسه (هشت هفته) ورزش هوازی روی تردمیل با شیب صفر درجه به‌صورت سه روز در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه با شدت 70-50 درصد حداکثر ضربان قلب بود و افراد از جلیقه حاوی وزنه حین انجام برنامه ورزشی استفاده نمودند. گروه کنترل به مدت دو ماه در هیچ نوع ورزشی شرکت نداشت. در این مطالعه اندازه‌گیری متغیرها قبل و بعد از 24 جلسه مداخله درمانی انجام شد. یافته‌ها: تفاوتی در ویژگی‌های جمعیتی و سابقه ابتلا به دیابت در ابتدای مطالعه وجود نداشت؛ اما پس از 24 جلسه ورزش ترکیبی هوازی و مقاومتی، ضخامت لایه اینتیما- مدیا، دیواره و نسبت ضخامت اینتیما- مدیا به لومن در سه ناحیه بالب کاروتید، اینترنال کاروتید و کامان کاروتید در گروه ترکیبی و در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری (05/0P<) یافته بود؛ اما در متغیر قطر لومن تغییری مشاهده نشد (05/0P>). تمامی متغیرها در گروه کنترل بدون تغییر گزارش گردیدند (05/0P>). نتیجه‌گیری: 24 جلسه ورزش ترکیبی هوازی و مقاومتی تأثیر مثبتی بر متغیرهای عروقی دارد. با توجه به شبیه‌سازی کوله‌پشتی به جلیقه وزنه‌دار، روش مورد استفاده در این مطالعه برای افراد مبتلا به دیابت نوع دو کم‌هزینه و مفید می‌باشد.