| dc.contributor.author | کیهان شکوه, حسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | سپنتا, اسفندیار | fa_IR |
| dc.contributor.author | عظیمیان, محمدحسین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T00:25:01Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T00:25:01Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T00:25:01Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T00:25:01Z | |
| dc.date.issued | 2006-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1385-09-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | کیهان شکوه, حسن, سپنتا, اسفندیار, عظیمیان, محمدحسین. (1385). مقایسه اختلاف میزان حرکت آرنج در دو روش جراحی جانبی و خلفی برای درمان شکستگی های سوپراکوندیلار نوع سوم بازو. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 13(3), 35-38. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2588-722X | |
| dc.identifier.issn | 2588-7238 | |
| dc.identifier.uri | http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-475-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498422 | |
| dc.description.abstract | مقدمه و هدف: شکستگی سوپرا کندیلار بازو در کودکان 8-5 سال شایع است. و عوارض عصبی و عروقی در آن بیشتر از سایر شکستگیهاست. درمان شکستگی باجااندازی به طریقه جراحی و به دو روش خلفی و جانبی (خارجی) صورت میگیرد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر بخشی دو روش جراحی فوق بر روی دامنه حرکات آرنج در شکستگی سوپرا کندیلار جا بجا انجام گرفت.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع کار آزمائی بالینی میباشد. که جامعه آماری آنرا 50 بیمار با سن 12-5 سال با شکستگی سوپراکوندیلار نوع سوم آرنج تشکیل میداد. بیماران بطور تصادفی با یکی از دو روش خلفی یا جانبی تحت عمل جراحی قرار گرفتند ، میانگین دامنه حرکات مفصل آرنج دست شکسته هر گروه در سه نوبت بعد از عمل جراحی ودرمان اندازه گیری شد. و با میانگین دامنه حرکات مفصل آرنج سالم همان گروه (گروه شاهد) مقایسه شد. اطلاعات بدست آمده با نرم افزار SPSS و آزمون آماری t-test مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته های مطالعه نشان داد که میانگین دامنه حرکات مفصل آرنج شکسته درمقایسه با آرنجهای سالم در هفته های سوم و ششم در روش جانبی بطور معنی داری از روش خلفی بهتربود (p=0.002).در هفته دوازدهم مقایسه میانگین دامنه حرکات آرنجهای عمل شده در دو روش خلفی وجانبی با آرنجهای سالم اختلاف آماری معنی داری نشان نداد .(p=0.4)
نتیجه نهائی: میتوان گفت روش جراحی جانبی از نظر ایجاد خشکی آرنج نسبت به اپروچ خلفی مزیت وبرتری ندارد , بلکه از نظر سادگی انجام و احتمال کمتر ایجاد آسیبهای عصبی- عروقی اپروچ خلفی روش بهتری است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 134 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله پزشكي باليني ابن سينا | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Avicenna Journal of Clinical Medicine | en_US |
| dc.subject | جراحی | fa_IR |
| dc.subject | شکستگی های بازو | fa_IR |
| dc.subject | سایر تخصص هاي باليني | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اختلاف میزان حرکت آرنج در دو روش جراحی جانبی و خلفی برای درمان شکستگی های سوپراکوندیلار نوع سوم بازو | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 13 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 35 | |
| dc.citation.epage | 38 | |
