مقایسه اثر عصاره گل راعی و میکروامولسیون آن با عصاره آلوئه ‌ورا بر باکتری بروسلا

Abstract

سابقه و هدف: امروزه به‌‌دلیل بروز مقاومت‌های دارویی و توانایی باکتری‌ها در ایجاد عفونت‌های حاد، استفاده از گیاهان به‌منظور بررسی اثرات ضدمیکروبی آن‌ها مطرح شده است. در این ‌راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر عصاره و میکروامولسیون تهیه‌شده از عصاره گل راعی (Hypericum perforatum) و آلوئه ‌ورا (Aloe vera) بر باکتری بروسلا صورت گرفت. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه تجربی با کمک هود در آزمایشگاه سطح 2 انجام شد. بدین‌منظور، تعداد 50 نمونه خون سرولوژی مثبت از نظر تب مالت در دستگاه BACTEC کشت داده شد و درصورت رشد، به محیط کشت بروسلا آگار در جار با اتمسفر حاوی10-5 درصد CO2به ‌مدت 48 تا 72 ساعت منتقل گردید. درادامه، آزمایش‌های تأییدی بیوشیمیایی روی نمونه‌های رشد‌یافته اجرا شد. عصاره‌گیری به‌وسیله دستگاه رفلاکس (تقطیر) با حجم بالن 1 لیتری ومبرد 40 سانتی‌متری مارپیچ صورت گرفت. ساختار میکروامولسیونی با کمک امولسیفایرها از عصاره ساخته شد. سپس، از عصاره‌های آبی گل راعی و آلوئه ‌ورا، رقت‌های 1، 2، 4 و 8 میلی‌گرم بر لیتر تهیه گردید و خواص ضد‌میکروبی این عصاره‌ها با روش‌ دیسک دیفیوژن، پورپلیت و انتشار چاهک روی کشت خالص بروسلاهای جدا‌شده از بیماران مورد ‌ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: ارزیابی خواص ضد‌میکروبی بر سویه‌های بروسلای جدا‌شده نشان داد که میانگین قطر هاله عدم رشد در سویه‌های مورد‌ مطالعه برای غلظت 8 تا 1 میلی‌گرم بر لیتر عصاره گل راعی به‌ترتیب برابر با 2±6/36 و 3±18 میلی‌متر و برای آلوئه‌ ورا 3±7/30 و 1±18 میلی‌متر بود و هیچ‌کدام از سویه‌ها در غلظت 5/0 میلی‌گرم بر لیتر تشکیل هاله ندادند. بررسی اثر عصاره به روش انتشار چاهکی نیز نتایج مشابهی داشت؛ اما در روش پورپلیت، تأثیر عصاره‌ها بر باکتری مشاهده نشد. شایان‌ ذکر است که میکروامولسیون عصاره گل راعی به‌دلیل رقت زیاد بر سویه‌ها اثری نداشت. نتیجه‌گیری: روش دیسک دیفیوژن زیر هود کلاس 2، بهترین روش بوده و عصاره گل ‌راعی، بیشترین تأثیر را بر بروسلا داشته است و برای مطالعات بالینی پیشنهاد می‌شود.