بررسی عفونت های باکتریال مجاری ادراری پس از سوندگذاری و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای جدا شده از بیماران

Abstract

عفونت های دستگاه ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی انسان در تمام سنین بوده و استفاده از سوندهای ادراری به عنوان یکی از مهمترین عوامل زمینه ساز آنها ، بویژه هنگامی که به مدت طولانی باقی بمانند ، محسوب می گردد . عوارض ناشی از استعمال سوندها ،گاهی خطرات جدی از جمله " عفونت های خونی " و یا مرگ و میر را به دنبال خواهند داشت . این مطالعه با هدف تعیین شیوع عفونتهای باکتریال مجاری ادراری پس از سوندگذاری وتعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده از بیماران انجام گرفت.

در این بررسی جمعاً 226 نمونه از 119 بیمار که به منظور جراحی های مختلف به بخش های متفاوت از دو بیمارستان رازی و گلستان اهواز مراجعه و سوندگذاری شده بودند ، مورد مطالعه قرار گرفتند . از هر بیمار حداقل 2 نمونه ادرار ، قبل و بعد از سوند گذاری ، اخذ و پس از انتقال آنها به آزمایشگاه، جهت شمارش کلنی ها ، به روش استاندارد به محیط های کشت مناسب تلقیح شدند . با جداسازی و تعیین هویت باکتریها ، سوسپانسیونی از هر کلنی شناخته شده تهیه و از طریق " دیسک- دیفوژن " (و به روش Kirby-Bauer) ، از نظر حساسیت یا مقاومت نسبت به 8 آنتی بیوتیک مختلف مورد بررسی قرار گرفتند .

نتایج نشان داد که از 87 بیماری که قبل از دریافت سوند هیچگونه علامت یا نشانه ای از عفونت ادراری نداشتند ، 38 نفر (43.6 درصد) در خاتمه سوندگذاری به باکتری اوری مبتلا گردیدند ، ضمن اینکه بیشترین میزان باکتری اوری در سنین 39-30 سال (28.9 درصد ) و کمترین در سنین 69-60 سال (2.6 درصد ) بود . نتایج حاصل از کشت نمونه های ادراری منتهی به جداسازی 50 سویه باکتری گردید که در بین آنها، E. coli با 17 سویه (34 درصد) بیشترین میزان و , Kl. pneumoniae, Staph. aureus Edwardsiella tarda وEnt. sakazakii کمترین درصد (2درصد) ایزوله ها را به خود اختصاص دادند. اشریشیاکلی ، انتروباکترآئروژنز و کلبسیلا رینواسکلروماتیس بالاترین میزان مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین ، پنی سیلین و سفالکسین و کمترین مقاومت را نسبت به نالیدیکسیک اسید ، جنتامایسین و نیتروفورانتوئین نشان دادند . استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس نیز بیشترین مقاومت را نسبت به پنی سیلین و آمپی سیلین (هرکدام با 100%) و کمترین مقاومت را نسبت به جنتامایسین (با 7%) و کوتریموکسازول و نیتروفورانتوئین (با 50%) نشان دادند. سایر باکتریهای ایزوله شده ، مقادیر متفاوتی از مقاومت یا حساسیت را نسبت به آنتی بیوتیک های مورد آزمایش نشان دادند .

نتایج این بررسی بیانگر افزایش مقاومت باکتریهای ذکر شده نسبت به آمپی سیلین و پنی سیلین G ، لزوم جایگزینی آنها با آنتی بیوتیک های دیگرو در صورت امکان عدم استفاده از سوندهای ادراری می باشد.