بررسی میزان شدت پرتوهای فرابنفش خورشیدی نوع A در شهر همدان

Abstract

مقدمه و هدف: پرتو فرابنفش (UV) یکی از انواع پرتوهای غیریونیزان است و به دلیل انرژی بالایی که دارد می‌تواند دارای اثرات بیولوژیکی باشد. گستره طول موجی امواج UV در حدود nm400-100 است که به سه دسته UVA، UVB و UVC تقسیم می‌شوند. نفوذ پرتو فرابنفش نوع A در پوست بیشتر بوده و نقش مهمی در ایجاد بسیاری از سرطان‌های پوست دارد. مطالعات و بررسی‌هایی که در سطح جهانی در مورد پرتوهای فرابنفش خورشیدی صورت گرفته است، لزوم سنجش میزان شدت این پرتوها در سطح شهر همدان و هم‌چنین سایر نقاط کشور را می‌طلبد. روش کار: این مطالعه یک بررسی مقطعی بوده و در آن میزان شدت پرتوهای فرابنفش در شهر همدان به صورت ماهانه و به مدت یک سال انجام شد. در هر روز سه بار اندازه‌گیری در سه نوبت (دو ساعت قبل از ظهر، هنگام ظهر و دو ساعت بعد از ظهر) صورت گرفت. این کار با استفاده از دستگاه UV متر کالیبره شده Hanger (مدل EC1) ساخت کشور سوئد انجام شد. نتایج: بیشترین و کمترین میانگین شدت پرتوهای فرابنفش نوع A در طول یک سال به ترتیب مربوط به ماه‌های شهریور و آذر می‌باشد و میزان شدت پرتوهای فرابنفش نوع A در این ماه‌ها به ترتیب W/m2 09/1±3/27 و W/m2 32/1±8/11 می‌باشد. مقدار کل تابش UVA در طول یک سال نیز برابر با W/m2 56/1±74/19 بود. نتیجه‌نهایی: بیشینه میانگین تابش UVA که مربوط به شهریور ماه می‌باشد حدود دو برابر از مقدار مجاز W/m2 10 توصیه شده توسط WHO بیشتر است. کمینه میانگین تابش UVA نیز که مربوط به ماه آذر می‌باشد حدود %18 از این مقدار مجاز تجاوز می‌کند. این موضوع احتمالا به علت ارتفاع زیاد شهر همدان از سطح دریا می‌باشد. با توجه به اثرهای زیان‌آور ناشی از برخورد تابش‌های فرابنفش خورشید با انسان و این که بیشترین شدت تابش UV در اواسط روز (?0 صبح الی 14 بعد از ظهر) به سطح زمین می‌رسد، بنابراین بهتر است افراد در این ساعات کمتر در معرض این تابش‌ها قرار بگیرند و کارهای حفاظتی را از جمله استفاده از عینک‌های آفتابی ضد پرتو UV، استفاده از کرم‌های ضد آفتاب و پوشش کامل به خصوص دست‌ها در برابر تابش، انجام دهند.