بررسی اثر دی سولفیرام بر میزان سرمی هورمون های محور هیپوفیز ـ تیرویید در موش های صحرایی نر بالغ

Abstract

مقدمه و هدف: داروی دی سولفیرام برای درمان مسمومیت های ناشی از مصرف الکل مورد استفاده قرار می گیرد. بر اساس نتایج بررسی های مختلف مقادیر بیش از حد این دارو می تواند بر عملکرد غدد درون ریز بدن اثر گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر دی سولفیرام بر فعالیت محور هیپوفیز-تیرویید در موش های صحرایی نر بالغ صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 200 تا 220 گرم در گروه های تجربی، شاهد و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های تجربی داروی دی سولفیرام را با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به مدت 10 روز، گروه شاهد فقط 1 میلی لیتر سرم فیزیولوژیک را برای مدت 10 روز به صورت خوراکی دریافت داشتند و گروه کنترل تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند. در پایان روز دهم از قلب موش ها خون گیری به عمل آمد و غلظت هورمون های T3، T4 و TSH توسط دستگاه گاماکانتر و کیت های تجاری اندازه گیری شد و نتایج با کمک روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) توسط نرم افزار SPSS-18 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد که داروی دی سولفیرام تأثیر معناداری بر میزان پلاسمایی هورمون T4 نداشته اما در هر سه دوز مصرفی باعث افزایش هورمون های T3 و TSH نسبت به گروه کنترل گردیده است. نتیجه نهایی: داروی دی سولفیرام بر میزان پلاسمایی هورمون T4 تأثیری نداشته اما باعث افزایش ترشح هورمون های T3 و TSH گردیده است که احتمالاً از طریق افزایش سروتونین وکاهش سوماتوستاتین و افزایش ورود یون های کلسیم به داخل سلول ها و افزایش فعالیت آنزیم های 5-دیدونیازها بوده است.