علل شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عفونت‌های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه

Abstract

سابقه و هدف: درمان تجربی عفونت‌های اکتسابی از جامعه و بیمارستان با آنتی‌بیوتیک‌ها بدون آگاهی از علل شایع و الگوی مقاومت آن‌ها باعث افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌شود. در این راستا مطالعه حاضر با هدف تعیین علل شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عفونت‌های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه انجام شد. مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر طی سال‌های 95-1392 در دو بیمارستان شهر همدان انجام شد. تمامی بیماران بستری با کشت میکروبی مثبت در دو گروه اکتسابی از جامعه و بیمارستان پس از انطباق با تظاهرات بالینی بیمار وارد مطالعه شدند. علاوه بر پاتوژن‌های شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، نوع مداخلات و بیماری‌های زمینه‌ای نیز بررسی گردیدند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 و آزمون‌های آماری لازم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: از 818 نمونه مثبت به‌دست‌آمده، 2/13 درصد عفونت‌ها اکتسابی از جامعه و 8/86 درصد اکتسابی از بیمارستان بودند. بیشترین کشت مثبت به‌ ترتیب از تراشه (7/62 درصد)، ادرار (7/23 درصد) و خون (9 درصد) به‌دست آمد و بیشترین مداخلات پزشکی به ترتیب کاتتر محیطی (9/71)، ساکشن (3/64 درصد)، ونتیلاتور (6/59 درصد) و کاتتر ادراری (5/16 درصد) بود. شایع‌ترین عامل عفونت بیمارستانی اشریشیا کلی (3/19 درصد)، سودوموناس آئروژینوزا (9/18 درصد) و آسینتو باکتر بومانی (6/16 درصد) و در عفونت اکتسابی از جامعه اشریشیا کلی (4/19 درصد)، استافیلوکوک کواگولاز منفی (5/18 درصد) و سودوموناس آئروژینوزا (8/14 درصد) بودند. علاوه‌براین، بالاترین مقاومت در عفونت‌های بیمارستانی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های اگزاسیلین و سیپروفلوکساسین و در عفونت‌های اکتسابی از جامعه به وانکومایسین و سیپروفلوکساسین به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: در هر دو گروه عفونت‌های اکتسابی از جامعه و بیمارستان، باکتری‌های گرم منفی شایع‌تر هستند و مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی نسبت به گذشته افزایش یافته است.