نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorابطحی, سیدمصطفیfa_IR
dc.contributor.authorدالبند, محسنfa_IR
dc.contributor.authorفرهمندپور, نگینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:23:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:23:45Z
dc.date.available1399-08-22T00:23:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:23:45Z
dc.date.issued2006-06-01en_US
dc.date.issued1385-03-11fa_IR
dc.identifier.citationابطحی, سیدمصطفی, دالبند, محسن, فرهمندپور, نگین. (1385). ارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سالتحصیلی 1384-1383. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 13(1), 38-42.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-502-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498295
dc.description.abstractمقدمه و هدف : مقیاس ارزیابی جفتیPeer Assessment Rating (PAR)  به عنوان یک شاخص جهت ارزیابی آنومالی های اکلوزالی که دریک مال اکلوژن یافت می شود به کار می رود. هر نمره میزان انحراف از اکلوژن نرمال را نشان می دهد. تفاوت بین نمرات قبل و بعد از درمان ، درجه بهبودی و نهایتاً موفقیت درمان را نشان میدهد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمانهای ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی عمومی در دانشکده دندانپزشکی همدان براساس شاخص PAR می باشد. روش کار : این مطالعه تحلیلی از نوع قبل و بعد بوده و درآن کست های دندانی 70 بیمار ارتودنسی (22 پسر و 48 دختر) قبل و بعد از درمان براساس شاخص PAR مورد بررسی قرار گرفتند. اجزاء مورد بررسی شامل: سگمنت قدامی- فکین ، سگمنت خلفی راست و چپ فکین، اورجت، اوربایت، میدلاین و اکلوژن باکال راست و چپ بود. براساس معیارWeighted PAR  ضرایبی برنمره خام هرکدام از اجزاء اعمال گردید. در نهایت مجموع نمرات بدست آمده قبل و بعد از درمان با استفاده از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج : نتایج نشان داد که تفاوت در متغیرهای سگمنت قدامی بالا، میدلاین، اکلوژن باکال سمت چپ، قبل وبعد از درمان معنی دار نبود (P>0.05). درحالی که متغیرهای سگمنت قدامی فک پایین (0.039=P)، اورجت (0.001=P)، اوربایت (0.004=P)  و اکلوژن باکال سمت راست (0.037= P)، قبل وبعد ازدرمان تفاوت معنی داری را نشان دادند. همچنین میانگین معیارPAR تفاوت معنی داری رابین‌ کست های قبل از درمان (0.94∓18.2)و بعداز درمان (0.68∓10.8) نشان داد (0.001 =P). نتیجه نهائی : براساس نتایج این مطالعه 38.6 درصد از بیماران مورد مطالعه درجه «بدون تغییر یا بدتر » ، 57.1 درصد درجه «بهبودی » و 4.3 درصد از آن ها درجه «بهبودی کامل» داشتند.fa_IR
dc.format.extent227
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectارتودنسیfa_IR
dc.subjectدستگاههای متحرکfa_IR
dc.subjectمقیاس ارزیابی جفتیfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سالتحصیلی 1384-1383fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue1
dc.citation.spage38
dc.citation.epage42


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد