بررسی شیوع اختلالات سطح سرمی سدیم در بیماران با خونریزی ساب آراکنوئید خودبخودی و ارتباط آن با پیش آگهی بیماری

Abstract

مقدمه و هدف: اختلالات الکترولیتی در مرحله حاد خونریزی ساب آراکنوئید (subarachnoid hemorrhage) یا SAH غالباً مشاهده می‌شود و هیپوناترمی و هیپرناترمی جزء شایعترین این اختلالات الکترولیتی در مرحله حاد بیماری می‌باشند که این اختلالات می‌تواند باعث بدتر شدن ادم مغزی و اثرفشاری شود. در این مطالعه رابطه اختلالات سطح سرمی سدیم با پیش‌ آگهی بیماری بررسی شده است.

روش کار : این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت آینده‌نگر بر روی 100 بیمار در مراکز جراحی اعصاب بیمارستان کاشانی و الزهرا اصفهان در سال 83 -82 انجام شده است. هیپرناترمی (سطح سرمی سدیم بیش از 145m mol/L) و هیپوناترمی (سطح سرمی سدیم کمتر از 135m mol/L) با اندازه‌گیری سطح سرمی سدیم در زمان بستری و روز 3 و 6 و 9 بعد از SAH تعیین شده و سپس اثرات هیپر و هیپوناترمی بر پیش آگهی 3 ماهه بیماران بعد از تنظیم فاکتورهای متفرقه موثر بر پیش آگهی از قبیل سن، جنس، فشارخون زمینه‌ای، GCS زمان بستری، میانگین فشار خون شریانی اولیه و یافته‌های CT Scan و آنژیوگرافی مغز ارزیابی شده است. بیماران مبتلا به وازواسپاسم سمپتوماتیک از مطالعه حذف شدند.

نتایج: از 100 بیمار مورد بررسی در 18 مورد (18%) هایپرناترمی و 42 مورد (42%) هیپوناترمی وجود داشت هیپرناترمی در مقایسه با هیپوناترمی بطور واضحی با پیش آگهی بد همراه بود (odds ratio CI 95% 2.63).

نتیجه نهایی: هیپوناترمی شایع‌تر از هیپرناترمی بعد از SAH می باشد. هیپرناترمی بعد از SAH با پیش‌آگهی بدبیماری همراه است و این ارتباط غیر وابسته به عواملی از قبیل سن، جنس، GCS بدو ورود و یافته‌های CT Scan و آنژیوگرافی مغز می‌باشد.