نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحیدریان پور, علیfa_IR
dc.contributor.authorعلاسوند, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorناظم, فرزادfa_IR
dc.contributor.authorمیرنجفی زاده, سیدجوادfa_IR
dc.contributor.authorبیگدلی, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:23:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:23:17Z
dc.date.available1399-08-22T00:23:17Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:23:17Z
dc.date.issued2008-12-01en_US
dc.date.issued1387-09-11fa_IR
dc.identifier.citationحیدریان پور, علی, علاسوند, مسعود, ناظم, فرزاد, میرنجفی زاده, سیدجواد, بیگدلی, محمدرضا. (1387). بررسی و مقایسه اثرات ضد تشنجی گیرندهای آدنوزینی A1 در ناحیه CA1 هیپوکمپ بر شدت تشنجهای ایجاد شده به روش کیندلینگ الکتریکی آمیگدال و قشر انتورینال موش صحرایی. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 15(3), 25-32.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-354-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498246
dc.description.abstractمقدمه و هدف: در سیستم اعصاب مرکزی، آدنوزین بعنوان تعدیل کننده درون زاد فعالیت نورونها و تنظیم تحریک پذیری آنها می باشد . در واقع افزایش غلظت داخل مغزی آدنوزین منجر به خاتمه و برقراری حالت پایدار بعد از تشنج می شود. بااین حال هنوز این سوال وجود دارد که آیا اثرات ضدتشنجی آدنوزین ناشی از اثرات مهار عمومی مغز می باشد یا اینکه نواحی خاصی از مغز نقش کلیدی در ایجاد اثرات ضد تشنجی آن دارد. در این راستا هدف مطالعه حاضر بررسی و مقایسه فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 ناحیه CA1 هیپوکمپ بر شدت تشنجهای ناشی از کیندلینیگ الکتریکی آمیگدال و قشر انتورینال موش صحرایی می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی موشهای صحرایی با تحریک الکتریکی روزانه آمیگدال (گروه A) و قشر انتورینال (گروه B) کیندل شدند. به حیوانات کیندل شده N6 –سیکلوهگزیل آدنوزین (CHA)، آگونیست اختصاصی گیرنده A1 با غلظت های 1، 10 میکرومولار و 1 و 3- دی متیل- 8- سیکلو پنتیل گزانتین (CPT)، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده A1 با غلظت 1 میکرومولار به ناحیه CA1 هیپوکمپ هر دو گروه تزریق شد( 1 میکرو لیتر در دو دقیقه). حیوانات در زمانهای 5 و 15 دقیقه پس از تزریق تحریک شدند. به تمامی حیوانات 24 ساعت قبل از تزریق دارو، مایع مغزی- نخاعی مصنوعی تزریق و از داده های حاصل به عنوان کنترل استفاده گردید. نتایج: کمیتهای تشنجی در زمانهای 5 و 15 دقیقه بعداز تزریق اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که CHA با غلظت 10 میکرومولار باعث کاهش معنی داری در مدت زمان امواج تخلیه متعاقب (ADD) ثبت شده از آمیگدال و قشر انتورینال و مدت زمان مرحله 5 تشنج (S5D) می شود و زمان تأخیری بین تحریک تا شروع مرحله 4 تشنج (S4L) را در هر دو گروه افزایش می دهد. CHA با غلظت یک میکرو مولار تأثیری بر کمیت های تشنجی گروه B نداشت ولی در گروه A کمیت های تشنجی را بطور معنی دار تغییر داد. CPT با غلظت 1 میکرومولار تأثیری بر کمیت های تشنجی هر دو گروه نداشت. پیش درمانی حیوانات با CPT 1 میکرو مولار بطور معنی داری اثرات CHA بر مدت زمان امواج تخلیه متعاقب (ADD) ثبت شده از آمیگدال و قشر انتورینال را حذف کرد. نتیجه نهائی: نتایج حاصله این احتمال را مطرح می کند که ناحیه CA1 هیپوکمپ در گسترش امواج تشنجی از آمیگدال یا قشر انتورینال به سایر نواحی مغزی نقش داشته و فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 در این ناحیه توسط CHA اثرات ضد تشنجی بیشتری در کیندلینگ آمیگدال نسبت به قشر انتورینال دارد.fa_IR
dc.format.extent222
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectآدنوزینfa_IR
dc.subjectآمیگدالfa_IR
dc.subjectتشنجfa_IR
dc.subjectقشر انتورینالfa_IR
dc.subjectکیندلینگfa_IR
dc.subjectهیپوکمپfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleبررسی و مقایسه اثرات ضد تشنجی گیرندهای آدنوزینی A1 در ناحیه CA1 هیپوکمپ بر شدت تشنجهای ایجاد شده به روش کیندلینگ الکتریکی آمیگدال و قشر انتورینال موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue3
dc.citation.spage25
dc.citation.epage32


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد