الگوی طولی شاخصها و مقادیر مرجع چاقی نوباوگان و والدین آنها در شیراز

Abstract

مقدمه و هدف : در این مطالعه بر اساس نمونه گیری تصادفی از 317 نوزاد شیرازی که بصورت طولی از بدو تولد تا دو سالگی مطالعه شده اند و با استفاده از داده های والدین آنها شاخص های توانی چاقی هر یک تعیین شده جداول و نمودارهای مرجع چاقی آنان ارائه گردیده است .

روش کار : مقادیر اصلاح شده وزن و قد برای بدست آوردن بهترین شاخص چاقی توانی (W/HP) مورد استفاده قرار گرفتند. مدل چندجمله ای با استفاده از روش ناپارامتری HRY برای رسم منحنی ها استفاده شد. الگوی پویای چاقی کودکان و والدین آنها ارائه گردید.

نتایج : بهترین مقدار p برای کودکان 2.5 و برای والدین آنها 1 به دست آمد. مدل چندجمله ای از درجه 3 برای کودکان و درجه 2 برای والدین انها برازش شد. شاخص چاقی کودکان از بدو تولد تا 6 ماهگی دارای روند افزایشی، تا 21 ماهگی دارای یک روند کاهشی و پس از آن دارای یک روند یکنواخت می باشد. نمودارهای چاقی کودکان پسر بالاتر از نمودارهای چاقی کودکان دختر قرار دارد و نمودارهای چاقی پدران و مادران تقریباً با سن آنها رابطه ای ندارد.

نتیجه نهائی: استفاده از شاخص چاقی مرتبط با سن کودکان که وزن را برای قد اصلاح کند شاخص مناسبی برای سنجش درجه چاقی خواهد بود. یک استاندارد محلی شاخص چاقی برای ایران ضروری می باشد، که در این مطالعه به این مهم پرداخته شده است.