بررسی تأثیر دیازینون و نقش حفاظتی ویتامین E بر فعالیت کولین استراز پلاسما و گلبول های قرمز موش صحرایی نر و ماده

Abstract

مقدمه و هدف: دیازینون یک حشره کش ارگانوفسفره است که یکی از مکانیسم های سمیت آن، مهار آنزیم کولین استراز می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات دیازینون برروی فعالیت کولین استراز سرم و اریتروسیت های خون در رت نر و ماده و تعیین نقش محافظت کنندگی ویتامینE می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی تعداد 60 سر موش صحرایی بالغ (30 سر ماده و 30 سر نر) از نژاد ویستار انتخاب و هرکدام از این گروه های 30 تایی نر و ماده به پنج گروه 6 تایی شامل:کنترل (بدون هرگونه مداخله)، شم (دریافت روزانه روغن زیتون خالص)، تجربی 1 (دریافت روزانه دیازینون با دوز mg/kg60 )، تجربی 2 ( دریافت روزانه دیازینون و ویتامین E با همان دوزها) و تجربی 3 (دریافت روزانه ویتامین E mg/kg200) تقسیم شدند. دیازینون و حلال از طریق تزریق داخل صفاقی و ویتامین از طریق گاواژ استفاده شد. بعد از 2 هفته 3 میلی لیتر خون از بافت قلب گرفته شد و از روش تیترومتری و المان به ترتیب برای سنجش کولین استراز سرم و اریتروسیت استفاده گردید. نتایج: در هر دو جنس، به علت استفاده از دیازینون کاهش معنی داری در فعالیت کولین استراز اریتروسیت و سرم مشاهده شد. ویتامین E فعالیت کولین استراز اریتروسیت و سرم را در گروه تجربی 2 رت های ماده افزایش داد اما مهار فعالیت کولین استراز در گروه تجربی 2 رت های نر احیا نشد. نتیجه نهایی: با توجه به کاهش بیشتر فعالیت این آنزیم ها در رت های ماده به دنبال استفاده از دیازینون می توان این نتیجه را گرفت که رت های ماده حساس تر از رت های نر می باشند و همچنین با احتیاط میتوان گفت ویتامین E بعنوان آنتی اکسیدان اثر حفاظتی روی فعالیت کولین استراز دارد و سمیت دیازینون را کاهش می دهد.