گزارش 20 مورد تظاهرات بالینی و رادیولوژیک هیستیوسیتوز ریوی

Abstract

مقدمه و هدف: بیماری هیستیوسیتوز ریوی یک بیماری نسج بینابینی و غیر شایع )5%موارد ILD) ولی با اهمیت است و مشخصا" در بالغین سیگاری اتفاق می افتد. ارگانهای درگیر در LCH (Langerhans Cell Histiocytosis) شامل پوست ، استخوان ، غده هیپوفیز ،تیرویید ، غدد لنفاوی و ریه می باشد. هدف از این مطالعه تعیین تظاهرات بالینی و رادیولوژیک هیستیوسیتوز ریوی بود.

روش کار: در این مطالعه توصیفی پرونده تمامی بیماران مراجعه کننده و بستری شده در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری تهران که از سال 1375 تا 1386 بر اساس علایم بالینی ، آزمایشگاهی ، رادیولوژیک و انجام شستشوی برونکوآلوئولر و بیوپسی نسج ریه PLCH (Pulmonary Langerhans Cell Histiocytosis) تشخیص داده شده بودند وارد مطالعه شدند.

نتایج: تعداد بیماران مورد مطالعه20 نفر و متوسط سن بیماران 27.8 سال بود.40% بیماران سیگار می کشیدند. 80% بیماران درگیری ریوی و 20% درگیری در ارگانهای غیر از ریه داشتند. شایعترین شکایت بیماران مبتلا در هنگام مراجعه تنگی نفس (75%) بوده است و در بررسی اسپیرومتری شایع ترین الگو (50%) از نوع طرح مخلوط انسدادی و تحدیدی (mixed) بوده است. در رادیوگرافی ریه 77% کیست های ریه قابل رویت بود. در CT اسکن ریه شایعترین یافته کیست های منتشر (80%) بود.

نتیجه نهایی: وجود ضایعات ground glass opacity و consolidation در درصد کمتری از بیماران مورد مطالعه ما که نشانه مراحل اولیه بیماری است موید این مطلب است که بیشتر بیماران در مراحل پیشرفته تر بیماری مراجعه نموده اند ، لذا توجه بیشتر متخصصان در تشخیص بیماری درمراحل اولیه بیماری را می طلبد. انجام برونکوسکوپی و لاواژ برونش در موارد مشکوک به بیماری توصیه می شود.