جا اندازی بسته و تثبیت شکستگی های تنه استخوان ران با استفاده از پیچهای شانز

Abstract

مقدمه و هدف: روش استاندارد درمان شکستگی های شفت فمور جااندازی بسته و تثبیت با IM Rod اینترلاک می باشد ولی در اغلب مراکز ارتوپدی کشور ما ، به دلیل سختی روشهای موجود و نیاز به تختهای مخصوص اغلب از جا اندازی باز که پر عارضه تر از روش جااندازی بسته می باشد، استفاده می شود. با توجه به اهمیت این شکستگیها هدف از این مطالعه ارائه روشی جدید و نسبتاً ساده جهت جااندازی بسته این شکستگیها با استفاده از پیچ های شانز می باشد. روش کار: در این مطالعه آینده نگر از نوع Case Series ، 30 بیمار با شکستگی شفت فمور، روی تخت رادیولوسنت معمولی و در پوزیشن لاترال، با کمک پیچ های شانز تحت جااندازی بسته و تثبیت با IM Rod اینترلاک قرار گرفتند و بطور متوسط بمدت یک سال پیگیری شدند.

نتایج: با این روش در 93.33 درصد موارد جااندازی بسته حاصل شد . متوسط زمان لازم برای جااندازی در 48 ساعت اول 9.23 دقیقه و بعد آن 19.7 دقیقه بود (0.05>P ). بین مقدار وزنه برای کشش اسکلتال و زمان جااندازی نیز ارتباط معنی داری وجود داشت، بطوریکه با وزنه 5 کیلوگرم این زمان 19.16 و با حداکثر مقدار مجاز، 10.29 دقیقه بود (0.05>P) . 13% بیماران دفرمیتی والگوس 5 تا 10 درجه ، 33% چرخش غیر طبیعی رو به خارج اندام به میزان 5 تا 15 درجه و 37% کوتاهی حداکثر 1 تا 3 سانتیمتر داشتند. میزان عفونت ، نیاز به تزریق خون و گرفت استخوانی صفر بود.

نتیجه نهایی: استفاده از پیچ های شانز یک روش بسیار کارآمد برای جااندازی بسته شکستگی های شفت فمور بوده و عوارض آن از سایر روشهای جااندازی بسته کمتر و یا مشابه می باشد.در صورت انجام جراحی در 48 ساعت اول یا اعمال کشش اسکلتال به میزان نزدیک به حداکثر مقدار مجاز (15% وزن بدن) موفقیت این روش بالاتر خواهد بود.