بررسی فراوانی و عوامل خطر روماتیسم بافت نرم اندام فوقانی در بیماران مبتلا به دیابت شهر کرمان در سال 1380

Abstract

دیابت شیرین بیماری متابولیکی است که سیستم های مختلفی در انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. دامنه وسیعی از اختلالات اسکلتی عضلانی همراه با بیماری دیابت شرح داده شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی فراوانی روماتیسم بافت نرم اندام فوقانی در بیماران دیابتی در شهر کرمان در سال 1380 می باشد.

در یک مطالعه مقطعی 300 بیمار دیابتی به کمک پرسشنامه COPCORD مورد مطالعه قرار گرفتند. معاینه این بیماران توسط متخصص داخلی و یک روماتولوژیست انجام شد. تحلیل داده ها به کمک رگرسیون لجستیک انجام گردید.

از این تعداد بیمار 73.3% را زنان تشکیل می داد. میانگین ± انحراف معیار سن بیماران 51.2±13.7سال و میانگین ± انحراف معیار طول مدت بیماری 7±6.4 سال بود. 152 بیمار (50.7%) روماتیسم بافت نرم در اندام فوقانی داشتند. 66 بیمار سندرم تونل کارپ ، 23 بیمار بیماری دوپویترن، 23 بیمار فلکسورتنوسینوویت، 19 بیمار پری آرتریت شانه، 4 بیمار محدودیت حرکتی مفاصل دست، 12 بیمار اپی کندیلیت آرنج داشتند. تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که دیابت نوع 2، عدم کنترل دقیق قندخون و طول بیماری بیشتر از 5 سال عوامل خطر مهمی در بروز اختلالات بافت نرم در اندام فوقانی می باشند.

نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع بالایی از اختلالات بافت نرم در اندام فوقانی در بیماران دیابتیک شهر کرمان مشهود است.