نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشکیبایی, داریوشfa_IR
dc.contributor.authorمیرعباسی, زهراالساداتfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:21:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:21:46Z
dc.date.available1399-08-22T00:21:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:21:46Z
dc.date.issued2007-09-01en_US
dc.date.issued1386-06-10fa_IR
dc.identifier.citationشکیبایی, داریوش, میرعباسی, زهراالسادات. (1386). بررسی تأثیر هوموسیستئین بر عملکرد قلبی و میزان جریان کرونری در قلب مجزا شده رت. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 14(2), 5-10.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-421-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498076
dc.description.abstractمقدمه و هدف: هوموسیستئین هرچند که در متابولیسم طبیعی بدن نقش مهمی دارد، اما مقادیر زیاد آن به عنوان یک ریسک فاکتور بیماری های قلبی و عروقی شناخته می شود. این حالت در بیماری موسوم به هیپرهوموسیستئینمیا دیده شده و معتقدند که هوموسیستئین منجر به استرس اکسیداتیو و تأثیرات توکسیک بر اندوتلیوم عروقی و در نتیجه بیماری های عروق کرونری می گردد. با توجه به تأثیرات متنوع هوموسیستئین بر عروق و کاردیو میوسیت ها و همچنین با توجه به اینکه روند پاتوژنیک این تأثیرات هنوز بخوبی مشخص نمی باشد، مطالعه حاضر به منظور تعیین تأثیر آن برقلب مجزاشده رت صورت گرفته است. روش کار: مطالعه از نوع تجربی و بر روی رت های نر بالغ (n=20) صورت گرفت. قلب حیوانات مطابق روش لانگندورف مجزا و تحت پرفیوژن با محلول کربس قرار گرفته وپس از مرحله تثبیت اولیه (20 دقیقه) در سه گروه و باغلظت های مختلف (0.5، 0.1 و 0.05 میلی مول در لیتر) تحت پرفیوژن با کربس محتوی هوموسیستئین به مدت 25 دقیقه قرار داشتند. بررسی روند تغییرات پارامترهای قلبی پس از تجویز هوموسیستئین درهر گروه با استفاده از Repeated measure ANOVA ومقایسه مقادیر پارامترها بین گروه های مختلف با استفاده از ANOVA یکطرفه وTukey post test صورت گرفت. نتایج: تجویز هوموسیستئین تغییر معنی داری در پارامتر مهم عملکردی قلب یعنی RPP ایجاد نکرده اما منجر به افزایش معنی دار میزان جریان مایع کرونری شده است. این افزایش در حضور بالاترین غلظت هوموسیستئین از دقیقه 5 تا 25 دیده شد. در گروه با غلظت متوسط در دقایق 5 و 10 و در گروه با غلظت پایین فقط در دقیقه پنجم ملاحظه گردید. نتیجه نهایی: در مجموع نتایج نشان دهنده این است که هوموسیستئین تأثیرگشادکنندگی بر عروق کرونر داشته که این تأثیر مستقل از عملکرد قلبی بوده است.fa_IR
dc.format.extent210
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectجریان کرونریfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectهوموسیستئینfa_IR
dc.subjectهیپرهوموسیستئینمیاfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleبررسی تأثیر هوموسیستئین بر عملکرد قلبی و میزان جریان کرونری در قلب مجزا شده رتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue2
dc.citation.spage5
dc.citation.epage10


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد