بررسی اثر عصاره پاپاور رز بر یادگیری ،حافظه، کورتیکوسترون و آنورکسی موش‌های کوچک آزمایشگاهی تحت استرس غیر قابل فرار

Abstract

سابقه و هدف: گیاه پاور رز، گیاه یک ساله‌ای است که از آن در درمان اختلالات خواب، سرفه و التهاب استفاده می‌شود و دارای تاثیرات مسکن و مدر در انسان است. در این تحقیق، اثر عصاره آن و استرس بر حافظه و یادگیری و میزان کورتیکوسترون و آنورکسیا در موش‌های آزمایشگاهی بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 64 سر موش نر بالغ از نژاد سویس- وبستر با وزن تقریبی 25-20 گرم تصادفی انتخاب و به گروه کنترل٬ شاهد (دریافت کننده نرمال سالین) و گروه‌های تجربی دریافت کننده مقادیر 15،30 و 60 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن عصاره پاپاور رز تقسیم شدند. این عصاره به مدت یک هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شد. در ابتدا و انتهای آزمایش عمل خون گیری از حیوانات انجام و میزان کورتیکوسترون اندازه گیری شد. یافته‌ها: عصاره پاپاور رز با مقادیر ذکر شده موجب کاهش معنی‌داری در انورکسی و همچنین افزایش میزان کورتیکوسترون و نیز یادگیری در موش‌های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید (05/0>p، 001/0>p به ترتیب). به علاوه، استرس موجب افزایش معنی‌داری در غلظت کورتیکوسترون و انورکسی گروه کنترل مثبت (دریافت کننده استرس) گردید و میانگین حافظه و یادگیری در این گروه کاهش یافت (05/0>p).نتیجه‌گیری: اثر افزایشی کورتیکوسترون مربوط به استرس، یک اثر مرکزی با محوریت هیپوتالاموس ازطریق CRF و هیپوفیز از طریق ACTH می‌باشد. اثر افزایشی کورتیکوسترون در عصاره، یک اثر محیطی است که نتیجه اثر مستقیم بر روی آدرنال است.