بررسی ارزش تشخیصی کشت در رده های سلولی و مقایسه آن با تست الایزا در عفونت های سیتومگالوویروس در موارد سقط جنین

Abstract

سابقه و هدف: با وجودی که کشت گلبولهای سفید مادر در رده های سلولی و شناسایی انکلوزیون های ویروس روش تشخیصی ارزشمندتری در بیماران مبتلا به سیتومگالوویروس است، اما برای تشخیص عفونت سیتومگالوویروس، از تست الایزا و سنجش آنتی بادی های ضد سیتومگالوویروس استفاده می شود. در این مطالعه، هدف ما بررسی ارزش تشخیصی این دو روش برای شناسایی موارد عفونت سیتومگالوویروس در مادر و نقش احتمالی آن در سقط جنین می باشد.روش بررسی: در این پژوهش که از نوع ارزیابی آزمون های تشخیصی است، آنتی بادی های ضد سیتومگالوویروس به روش الایزا بررسی شد. هم چنین 5 میلی لیتر خون سیتراته مادر در فلاسک های کشت رده سلولی فیروبلاستی MRC5 تلیقح گردید و بعد از 72 ساعت از نظر تشکیل اجسام انکلوزیون داخل سلولی بررسی شد. نمونه های مثبت انتخاب گردید و به روش PCR از نظر حضور اسیدنوکلئیک سیتومگالوویروس تایید شد.یافته ها: 118 مادر با سابقه سقط جنین بررسی شدند. در 6 مورد (?/?%) تست الایزا و یا کشت سلول از نظر عفونت سیتومگالوویروس مثبت بود که همگی سقط بار اول بودند. در کشت سلولی، 6 مورد انکلوزیون داخل سلولی مشاهده شد که فقط 4 مورد آن در آزمون PCR، از نظر وجود اسیدنوکلئیک سیتومگالوویروس تایید شد. درتست الایزا، 2 مورد افزایش تیتر سرمی آنتی بادی کلاس IgM بر ضد سیتومگالوویروس یافت شد و در مجموع 6 مورد ابتلا به عفونت سیتومگالوویروس تشخیص داده شد.نتیجه گیری: تست الایزا و روش کشت در رده های سلولی، هیچکدام به تنهایی برای تشخیص عفونت سیتومگالوویروس مادر کافی نیستند. احتمالا عفونت سیتومگالوویروس با سقط جنین تکراری رابطه ای ندارد و ترجیحا در سقط های بار اول دیده می شود.