بررسی تاثیر دو روش انحراف فکر بر درد ناشی از رگ گیری در اطفال بیمارستان فوق تخصصی اطفال حضرت معصومه (س)شهر قم

Abstract

سابقه و هدف: رایج­ترین مداخلات تهاجمی دردناک وپرتکراردر بیمارستان اطفال رگ گیری است. هدف این پژوهش، مقایسه دو تکنیک انحراف فکر شنیداری (شنیدن موسیقی) و ذهنی (ساخت حباب) در کاهش درد ناشی از رگ گیری در کودکان بستری بود. روش بررسی: در این کار ازمایی بالینی، کلیه اطفال بیمار بستری در 5 بخش از 12 بخش فوق تخصصی بیمارستان فوق تخصصی اطفال شهر قم برسی شدند. نمونه پژوهش 96 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی تدریجی انتخاب و به صورت قرعه کشی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (32 نفرگروه ساخت حباب، 32 نفرگروه شنیدن موسیقی و 32 نفرگروه کنترل) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده­ها از ابزار سنجش درد اوشر و برای ایجاد انحراف فکر از یک اسباب بازی حباب ساز و موسیقی شاد کودکانه استفاده شد. داده­های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه نشان داد که شدت درد بین دو گروه حباب سازی و گروه کنترل و دو گروه موسیقی با گروه کنترل تفاوت معنی­داری دارد (001/0p˂) و شدت درد در گروه جباب سازی کمترین و در گروه کنترل بیشترین مقدار بود و بین دوگروه موسیقی و حباب سازی نیز تفاوت معنی­داری بود (009/0=p). نتیجه­گیری: در مورد شدّت درد هنگام رگ ‌گیری کودکان در سه گروه حباب سازی، موسیقی و کنترل نتایج نشان داد، بین میانگین نمره شدت درد کودکان گروه حباب سازی نسبت به موسیقی وکنترل کاهش معنی داری دارد.بنابراین روشهای انحراف توجه فعال(حباب سازی) ممکن است بصورت موثری درد ناشی از رگ گیری کودکان 6 تا 12 ساله را کاهش دهد.