نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصدیقی صنمبرfa_IR
dc.contributor.authorرافت جهان گیرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:22:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:22:35Z
dc.date.available1399-08-21T23:22:35Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:22:35Z
dc.date.issued2005-09-01en_US
dc.date.issued1384-06-10fa_IR
dc.identifier.citationصدیقی صنمبر, رافت جهان گیر. (1384). بررسی 1470 بیمار مبتلا به سارکوم مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران در مدت 11 سال. فصلنامه علوم پزشکی, 15(3), 131-136.fa_IR
dc.identifier.issn1023-5922
dc.identifier.issn2008-3386
dc.identifier.urihttp://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-7-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/493491
dc.description.abstractسابقه و هدف: سارکوم ها تومورهای بدخیم بافت مزانشیمی هستند و کمتر از 1% کل سرطان های بالغین و 15% سرطان های کودکان را شامل می شوند. هدف مطالعه حاضر معرفی مشخصات بالینی، آسیب شناسی، نحوه درمان، سیر بیماری و عوامل موثر بر عود بیماری و طول عمر بیماران مبتلا به سارکوما بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 1470 پرونده از بیماران مبتلا به سارکوما که در مدت 11 سال به بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه کرده بودند، بررسی شد.یافته ها: سارکوما علت 11% مراجعات به بیمارستان را تشکیل می داد. سن متوسط بیماران 30سال بود. 61% بیماران مرد بودند. نسبت ابتلا سارکوما استخوان به سارکوما نسج نرم در گروه زیر 16 سال 3.1 و در بالغین 1.3 بود. شایعترین انواع سارکوما در گروه اطفال استئوسارکوما، یوئینگ سارکوما و رابدومیوسارکوما بود. در بالغین استئوسارکوما شایعترین سارکوم استخوانی و سینوویال سارکوما و فیبروهیستوسیتومای بدخیم شایعترین سارکومهای نسج نرم بودند. 28% بیماران بعد از گذشت 5 سال از تشخیص بیماری زنده بودند. در بین متغیرهای متعدد عوامل موثر بر عود بیماری عبارت بودند از: نحوه بیوپسی اولیه، مارژین جراحی، انجام رادیوتراپی، اندازه تومور، پاسخ کامل به درمان اولیه و همراهی جراحی کامل با شیمی درمانی. عوامل موثر بر طول عمر بیماران اندازه تومور، مارژین جراحی، درگیری نوروواسکولار، پاسخ به درمان اولیه و جراحی در کنار شیمی درمانی کمکی تعیین گردید.نتیجه گیری: استفاده از یک تیم با تجربه شامل جراح، انکولوژیست و رادیوتراپیست جهت درمان موثر بیماران مبتلا به سارکوما ضروری است. از یک سو جراحی ناکامل در اولین قدم تشخیصی - درمانی، بخصوص در تومورهای بزرگ و از سوی دیگر عدم استفاده از درمانهای کمکی به خصوص شیمی درمانی، سبب کاهش طول عمر بیماران مبتلا به سارکوما می شود.fa_IR
dc.format.extent178
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofMEDICAL SCIENCES JOURNALen_US
dc.subjectسارکوماfa_IR
dc.subjectپیش آگهیfa_IR
dc.subjectدرمان.fa_IR
dc.subjectعلوم تغذيهfa_IR
dc.titleبررسی 1470 بیمار مبتلا به سارکوم مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران در مدت 11 سالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume15
dc.citation.issue3
dc.citation.spage131
dc.citation.epage136


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد