نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنبیونی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorحویزی, الهامfa_IR
dc.contributor.authorچاوشیان, آذرfa_IR
dc.contributor.authorبهرام زاده, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorهاشمی تبار, محمودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:22:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:22:27Z
dc.date.available1399-08-21T23:22:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:22:27Z
dc.date.issued2016-06-01en_US
dc.date.issued1395-03-12fa_IR
dc.identifier.citationنبیونی, محمد, حویزی, الهام, چاوشیان, آذر, بهرام زاده, سمیه, هاشمی تبار, محمود. (1395). بقا و تکثیر جزایر جدا شده پانکراسی موش بالغ در شرایط کشت آزمایشگاهی. فصلنامه علوم پزشکی, 26(2), 69-75.fa_IR
dc.identifier.issn1023-5922
dc.identifier.issn2008-3386
dc.identifier.urihttp://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1090-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/493477
dc.description.abstractسابقه و هدف: پیشرفت­های اخیر در تمایز مستقیم سلول­های بنیادی پانکراسی، پیشنهاد دهنده پتانسیل جایگزینی پانکراس در بیماران دیابتی است، اما اغلب پروتوکل­های موجود پیچیده، زمان­بر و پرهزینه است؛ بنابراین باید به دنبال پرتوکل­های دیگری بود. امروزه استفاده از کشت هم­زمان با جزایر پانکراسی، روشی امیدبخش برای تولید سلول­های بتا است؛ بنابراین نیازمند نگهداری جزایر زنده برای دوره زمانی گسترده هستیم. روش بررسی: جزایر پانکراسی جدا شده از موش به مدت 2 هفته در شرایط کشت آزمایشگاهی نگهداری و بقا، تکثیر و مورفولوژی آنها مورد بررسی قرار گرفت. جزایر پانکراسی از موش نر نژاد NMRI با روش تعدیل شده Lacy and Kostianovsky  و هضم آنزیمی با کلاژناز جدا شدند و برای تعیین ویژگی­ها، به وسیله رنگ دیتیزون رنگ آمیزی شدند. همچنین بقای جزایر با روش MTT بررسی شد. یافته­ ها: نتایج  ما نشان داد که می­توان جزایر پانکراسی موش بالغ را جدا کرده و حداقل به مدت یک هفته کشت داد، بدون اینکه عملکرد فعال خود را از دست دهند. با گذشت یک هفته، با توجه به کاهش بقا سلولی، تعداد سلول­های جزایر نیز کاهش پیدا کرد. هر چه مدت زمان کشت افزایش پیدا می­کرد، از میزان بقا و تعداد سلولها کاسته می­شد. نتیجه­گیری: می توان جزایر جدا شده را به صورت زنده و فعال در کشت هم­زمان مورد استفاده قرار داد. از آنجایی که این جزایر در سلول درمانی در جهت درمان دیابت استفاده می­شود، بررسی میزان بقای این سلول­ها در شرایط محیط کشت ضروری به نظر می­رسد. واژگان کلیدی: بقا، تکثیر، جزایر پانکراسی، کشت سلول، MTT، NMRI.fa_IR
dc.format.extent508
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofMEDICAL SCIENCES JOURNALen_US
dc.subjectبقاfa_IR
dc.subjectتکثیرfa_IR
dc.subjectجزایر پانکراسیfa_IR
dc.subjectکشت سلولfa_IR
dc.subjectMTTfa_IR
dc.subjectNMRI.fa_IR
dc.subjectزيست شناسي جانوريfa_IR
dc.titleبقا و تکثیر جزایر جدا شده پانکراسی موش بالغ در شرایط کشت آزمایشگاهیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتجربيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه سلولی و مولکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، زیست شناسی سلولی تکوینی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue2
dc.citation.spage69
dc.citation.epage75


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد