بررسی تمایز سلول‌های بنیادی مزانشیمی جدا شده از کوریون انسان به سلول‌های شبه میوبلاست

Abstract

سابقه و هدف:به منظور بازیابی سلول های از دست رفته بیماران مبتلا به بیماری های مخرب ماهیچه، سلول درمانی اخیرا به عنوان یک رویکرد موثر ثابت شده است. کوریون یک منبع اخلاقی مورد تایید، شامل سلول­های بنیادی مزانشیمی با توانایی خود تجدید پذیر و تمایز به رده های سلولی است. از این رو هدف از این مطالعه بررسی تمایز میوژنیک سلول­های بنیادی مزانشیمی جداشده از کوریون انسان برای اولین بار بود. روش بررسی: سلول­های کوریون با استفاده از کلاژناز II 3/0% هضم آزیمی شدند. سلول­ها با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری و تمایز به رده­های سلولی چربی و استخوان شناسایی شدند. به منظور القای میوژنیک، سلول­ها به مدت یک شبانه روز در محیط کشت حاوی DMEM F/12، 2درصد FBS و 10 میکرومولار 5-آزاسیتیدین کشت داده شدند. سپس محیط کشت حاوی DMEM F/12، 10درصد FBS به مدت دو هفته جایگزین شد. Real-time PCR و ایمونوسیتوشیمی برای بررسی بیان مارکرهای میوژنیک استفاده شدند. یافته­ها: بیان آنتی ژن های CD90,CD73,CD44و توانایی تمایز به رده­های سلولی استخوان و چربی تایید شد. اگرچه کاهش بیان CTNT, MYH6 در هفته دوم مشاهده شد، اما نتایج Real-time PCR بیان بالای DESMIN, CTNT, MYH6 در پایان هفته اول را تایید کرد (05/0>p). بیان GATA4,MYOD در پایان هفته اول و دوم تمایز مشاهده شد. نتایج ایمونوسیتوشیمی بیان Desmin، cTnT,αMHCرا تایید کرد. نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که سلول­های مذکور، قادر به تمایز به میوبلاست هستند. واژگان کلیدی: سلول­های بنیادی مزانشیمی مشتق از کوریون انسان، 5 -آزاسیتیدین، تمایز به میوبلاست.